İstanbul Mahkemesi 191 Numaralı Sicil (H. 1000-1027 / M. 1591-1617) cilt: 44, sayfa: 350 Hüküm no: 422 Orijinal metin no: [82a-2, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mehmed Çavuş’un kölesini anlaşmayla azat ettiği (mükâtebe) Resul b. Fazlullah ve el-imâm ve el-Hâc Mehmed b. Abdullah ve Üsküfcüzâde diye şehîr Mehmed b. İbrahim nâm kimseler meclis-i şer‘-i şerîfe hâzırûn olup bundan akdem vefât eden Mehmed Çavuş b. Süleyman’ın Ali ve Ömer nâm sagīreyn oğulları ile Hadice ve Fatıma nâm sagīretryn kızlarına vasîyy-i muhtâr olan ve vesâyet-i mahkiyesi bimâ hüve nehcü’s-sübût şer‘an sâbit bulunan Derviş Çavuş b. Süleyman mahzarında, Rusiyyü’l-asl, uzun boylu, sarışın, gök gözlü, sakallı, sol eli bınsırında ve başında eser-i cerh bulunan bâ‘isü’l-kitâb İskender b. Abdullah’dan sâdır olan da‘vâ-yı sahîha-i şer‘iyede gıbbe’l-istişhâd şöyle şehâdet ettiler ki, müteveffâ-yı mezbûr Mehmed Çavuş 1003 senesi Recebi’l-ferd’inin evâilinde hâl-i hayatında ve kemâl-i akl ve sıhhatinde vefâtından sonra evlâd-ı sıgār-ı mezbûrînine iki sene-i kâmile hizmet etmesi mukābelesinde İskender nâm abd-i memlûkünü kitâbete kesmişti. Müdde‘î-yi mezbûr on bir ay hizmet etti ve bir ay bâkī kaldı. Müdde‘î-yi mezbûr İskender kalan süreyi itmâm ettiğinde sâir ahrâr-ı asliyîn-i mükellefîn gibi hür olacaktır. Fî 3 Cemâziyelâhire sene 1005. Şühûdü’l-hâl: El-muhzırûn