.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626)
cilt: 45, sayfa: 195
Hüküm no: 126
Orijinal metin no: [46b-2, Arapça]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Haremeyn mukataacısı Osman Efendi’nin sağlığında evini vakfettiğine dâir mahkeme kararı

Vazaha indî cemî‘u mâ fîhi beyne ledeyye küllün mâ yehvî min-asli’l-vakfi ve’ş-şürûti ve vücûhi’l-mesârifi ale’n-nemati’l-mebsût ve ene’l-fakīrü ileyhi sübhânehû Abdürrezzâk b. Halil el-me’mûr bi-teftîşi’l-evkāf -ufiye anhümâ-

Davud Efendi b. Abdullah ve Mehmed Çelebi b. Davud ve Mehmed Efendi b. Mesîh ve Hasan Halîfe b. Hüseyin nâm kimseler meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîfe hâzırûn olup, âti’z-zikr merhûmun muhallefâtından olduğu zu‘muyla menzile vâzi‘aynü’l-yed olan ve âti’z-zikr vakfı inkâr eden, hâl-i sıhhatinde mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Haydarhâne mahallesinde sâkin olup atebe-i aliyyede Haremeyn mukāta‘acısı olarak hizmet-i sultânîde hizmetli iken vefât eden Osman Efendi’nin oğlu Ömer Çelebi mahzarında ve yine mütevvefâ-yı mezbûrun Ebûbekir Çelebi nâm sagīr oğlunun tesviye-i umûruna kıbel-i şer‘den mansûb vasî olan, şıkk-ı evvel Defterdârı umdetü erbâbi’l-izzi ve’l-ikbâl zübdetü ashâbi’l-kadri ve’l-iclâl câmi‘ü’l-emvâli’s-sultâniyye bi-ahseni’l-a‘mâl Hazreti Mustafa Paşa mahzarında, Bevvâb-ı sultânî umdetü’l-a‘yân Hasan Bey’den sâdır olan da‘vâ-yı sahîha-i şer‘iyyede gıbbe’l-istişhâd şöyle şehâdet ettiler ki, merhûm-i mezbûr Osman Efendi hâl-i sıhhat-i âmme-i tasarrufât-ı şer‘iyyesinde iken, mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezkûrede vâki‘, dâhilî ve hâricî muhavvatalı, muhavvata-i dâhiliyesinde dört bâb beyt-i ulvîyi, üç bâb beyt-i süflîyi, mutfağı hamamı, su kuyusunu ve kenîfi hâvî, muhavvata-i hâriciyesi, ulvî iki bâb hâneyi, odayı, ahırı, su kuyusunu, eşcâr-ı müsmire ve gayri müsmireli bahçeyi ve kenîfi müştemil olan, hudûdu bir tarafından Hüseyin Efendi b. Abdurrahman mülkü, iki tarafından Mehmed Çavuş b. Abdülmennan mülkü, bir tarafından tarîk-ı hâs ve tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini habsedip vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı evvelâ müddet-i hayâtınca kendisine, vefâtından sonra evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz -ne‘ûzü bi’llâhi min-kahri’l-feyyâz- evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart eyledi. Nesilleri kesildikten sonra menzil-i mezbûrun icâre-i şer‘iyye-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın meremmet için kifâyet eder mikdârın muhafazasından sonra Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart eyledi. Tevliyeyi, menzil-i mezkûrda sâkin olanlara alâ-esâsi’n-nevbet şart eyledi ve menzili li-ecli’t-tescîl mütevellî nasbettiği müdde‘î-yi mezbûra teslîm etti. Şehâdeten sahîhaten şer‘iyyeten makbûleten ba‘de ri‘âyeti şerâiti’l-kabûl li-kevnihim mine’s-sikāt ve’l-udûl hâkim-i muvakkı‘ alâhu, şehâdetleri mûcebince menzil-i mezbûrun vakfiyyetine hükmetti. Menzil-i mezbûr bu sûretle tebdîl ve tağyîri bi-vechin mine’l-vücûh ve sebebin mine’l-esbâb câiz olmayacak şekilde lâzım bir vakıf oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm.

Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâhiri Recebi’l-mürecceb li-sene selâsü ve ışrîn ve elf.

Şühûdü’l-hâl: Umdetü’l-a‘yân Mehmed Efendi ed-defterî bi’t-Tarablus, mefharü’l-müderrisîn Ahmed Efendi b. ( ), Halîfetü Haremeyn Hasan Efendi b. Hüseyin, Hüdâverdi b. Abdullah, Mehmed b. Ahmed, Mustafa b. Yahya, Mehmed b. Mustafa, Mehmed b. Musa, Ahmed b. Abdullah, Rıdvan b. Abdullah, İbrahim b. Ali er-râcil ve gayrühüm