Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 280 Hüküm no: 223 Orijinal metin no: [72b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Rahime Hatun bt. Abdullah’ın vakfiyesi Lemmâ sahha mâ fîhi ındî mine’l-vakfi ve’l-habsi hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî âlimen bi’l-hılâfi beyne’l-eimmeti’l-eşrâfi nemekahü’l-abdü’l-fakīr ileyhi sübhânehû te‘âlâ Halil b. Mustafa el-müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Mahmudpaşa bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ ve gufire lehümâ- Yu‘teberu mâ fîhi ınde sübûtihî şer‘an ketebehü’l-fakîr Sun‘ullah -ufiye anhü- Elhamdü li-veliyyihî ve’s-salâtü alâ-nebiyyihî ve âlihî ve sahbihî ecma‘în ve ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Sebeb-i tahrîr-i hâze’l-kitâb Rahime Hatun bt. Abdullah nâm hatun meclis-i şer‘a hâzıra olup işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Nahılbend mahallesinde kâin, tahtânî bir bâb hâneyi, sofayı, kenîfi ve fevkānî iki bâb hâneyi müştemil, hudûdu bir tarafından Karamanî İlyas Vakfı, bir tarafından Sûfî Bâli Vakfı, iki tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini habs, tesbîl ve vakfeylediğini ikrâr ve i‘tirâf etti. Tevliyeyi ve menzilde mezbûrda tasarrufu evvelâ müddet-i hayâtınca nefs-i nefîsesine şart eyledi. Şürût-i âti’z-zikri tebdîl ve tağyîri mâdâm ki hayâtda ola yedinde tuttu. Vefâtından sonra menzil-i mezbûrun fevkānî iki hânesini habbâz-ı sultânî Hasan Bey b. Abdullah nâm zevcine şart etti. Beyt-i tahtânîyi sofa ve kenîfi Sâliha bt. Abdullah nâm kızına şart etti. İkisinden biri vefât ettiğinde tasarrufu bunların evlâdına, evlâd-ı evlâdına batnen ba‘de batnin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti… Vâki‘ ikrâr mütevellî-i mezkûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-i mezbûre vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’t-tâsi‘ fî-âhiri’r-Rebî‘ayn li-sene ihdâ aşara ve elf el-Hicriyye. Şühûdü’l-hâl: Ali Çavuş b. Abdullah, Hasan Çavuş b. Abdullah, Abdurrahman b. Necmeddin, Abdullah b. İbrahim, Mustafa b. Yardem?, Musa b. Abdullah, Hasan b. İlyas, Mustafa b. Abdullah, İbrahim b. Mehmed Çelebi b. Ali, Mahmud b. Mehmed, Hüseyin b. Yahya, Handan b. Abdullah, Mustafa b. Abdullah, Rıdvan b. Abdullah, İbrahim b. Ali, Ali b. Süleyman, Derviş b. Ramazan, Ahmed b. Abdullah er-râcil, Davud b. Abdullah ve gayrühüm