İstanbul Mahkemesi 3 Numaralı Sicil (H.1027/ M. 1618) cilt: 13, sayfa: 312 Hüküm no: 443 Orijinal metin no: [50b-2] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Tevfikîzâde Ahmed Efendi’ye, Nişâncı Paşa Vakfı’ndan kiraladığı evi tamir ettirmesine izin verildiği Dârü’s-saltanati’l-aliyye Kostantıniyye el-mahmiyyede vâki‘ merhûm Nişâncı Paşa vakfına mütevellî olan fahrü’l-a‘yân Ahmed Çelebi b. Ali tarafından husûs-ı âti’z-zikre vekîl olup, hasm-ı şer‘-i câhid mahzarında Sinan Efendi b. el-Hâc Hüseyin ve Sefer Efendi b. el-Hâc Yusuf şehâdetleri ile şer‘an vekâleti sâbite olan fahrü’l-akrân Yusuf Çavuş b. Hüdâverdi meclis-i şer‘-i şerîfde, bâ‘is-i tenmîk-ı hâze’l-kitâb iftihârü’l-müdakkikīni’l-kirâm muhtâru’l-muhakkikīni’l-fihâm Ahmed Efendi eş-şehîr bi Tevfîkīzâde mahzarında takrîr-i kelâm edip, vakf-ı mezbûrdan mahmiye-i mezbûrede Kâtib Şemseddin mahallesinde vâki‘, iki cânibi Yeniçeri ağasına mahsûs olan saray ve bir tarafı tarîk-i hâs ve bir tarafı tarîk-i âm ile mahdûd olup, muhavvata-i dâhiliyesi üç bâb beyti ve bir matbahı ve bir hamamı ve kenîfi ve muhavvata-i hâriciyesi bir büyük sofayı ve sofanın iki cânibinde birer odayı ve bir harâbe odayı ve bağçe ve kenîfi müştemil [ve] ulemâdan bir kimesneye îcâr oluna deyû şart olunan menzil, mûmâ-ileyh Ahmed Efendi’nin taht-ı icâresinde olup, yevmî sekiz akçe ile müvekkilim müşârun-ileyh mütevellî bundan akdem îcâr etmişler idi. Lâkin menzil-i mezbûr mürûr-ı dühûr ve kürûr-ı şühûr ile harâb ve sakf u cidârânı mâ’il-i turâb olup, cânib-i vâkıfdan müsâ‘ade olmayıp, meremmât-ı lâzımesine kâfi mâl-ı vakf olmamağın, mûmâ-ileyh efendiye menzil-i mezbûru kendi mâlın ile ta‘mîr ve meremmet eyle, harc u sarf ettiğin meblağ yevmî sekiz akçe icâre-i müecceleye mahsûb olsun deyû binâya izin verip, vech-i meşrûh üzre izn ü îcârda cânib-i vakfa nef‘ müşâhede olunup, müvekkilim mütevellî-i müşârun-ileyh menzilin harâb u yebâb olmasından siyânet ve himâyeti re’y-i savâb mu‘âyene etmiş idi. Hâlâ mûmâ-ileyh Ahmed Efendi imâretine azîmet etmeğin, kıbel-i şer‘den ehl-i hibre ile menzil-i mezbûrun üzerine varılıp ne mikdâr akçe ile ta‘mîr olunmak mümkündür tahmîn-i sahîh ile tahmîn olunmasın taleb ederim dedikde, savb-ı şer‘-i kavîmden mefharü’l-müderrisîn Mevlânâ Abdüsselam Efendi ile Hâssa mi‘mârlardan Üstâd Ali Bey ve Üstâd Mustafa b. Abdullah irsâl olunup, cîrânından ahvâl-i binâya vukūfu olan Müslimîn ile mahall-i merkūma varıp nazar ettiklerinde, hâl zikr olunan minvâl üzre olup, menzil-i mezbûrun muhavvata-i dâhiliye ve hâriciyesinde olan büyût-ı müte‘addide ve hamam ve sakflarını ve kenîfini mi‘mârân-ı mezbûrân mesâha ettiklerinde, duvarlarına ve sakflarına ve pencerelerine ve üstâdiyye ve ırgādiyye ve sâir levâzım-ı mühimmesine cem‘an doksan yedi bin yüz akçe harc u sarf olunur, noksan ile ta‘mîr mümkün değildir deyû mi‘mârân-ı merkūmân sâir ehl-i vukūf ittifâkıyla haber verdiklerinde, vâki‘ hâli mevlânâ-yı mezbûr mahallinde tahrîr ve mahfil-i kazâda ihbâr ve takrîr etmeğin, mûmâ-ileyh Ahmed Efendi’ye vech-i mübeyyen üzre binâya kıbel-i şer‘den dahi izin verilip, mâ hüve’l-vâki‘ bi’t-taleb ketb ve imlâ olunup yedine def‘ olundu ve teslîm olundu. Tahrîren fî evâsıtı Cemâziyelâhir li sene seb‘a ve ışrîn ve elf. Şuhûdü’l-hâl: Mevlânâ Esad Efendi b. İbrahim, Abdi Çelebi b. ( ), Ebûbekir Efendi, İbrahim Çavuş.