İstanbul Mahkemesi 3 Numaralı Sicil (H.1027/ M. 1618) cilt: 13, sayfa: 322 Hüküm no: 462 Orijinal metin no: [52b-3, Arapça] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Hamdi Efendi b. Mehmed Efendi’nin kölesini âzâd etmesi Fahrü’l-muhâdimîni’l-kirâm zahrü’l-e‘âzımi’l-fihâm kıdvetü’l-müdakkıkīn zübdetü’l-muhakkikīn Hazreti Mahmud Efendi b. el-müvellâ el-fâzıl el-kâmil el-âlim el-âmil Hazreti Mehmed Efendi eş-şehîr bi Kara Çelebi zâde kıbelinden aşağıda zikri geçecek olan âzâd ikrârına vekâleti bi mâ hüve nehcü’s-sübût sâbit olan fahrü’l-müderrisîn Hamdi Efendi b. Şeyh Mehmed meclis-i şer‘-i şerîfde vekâleten hâzır olup müvekkil-i mûmâ-ileyhinin, rıkkını itiraf eden açık kaşlı, esmer tenli, uzun boylu hâfiz-ı hâze’l-kitâb Haver Bey b. Abdullah nâm abd-i memlûkini hasbeten lillâhi te‘âlâ âzâd ettiğini ikrâr-ı sahîh-i şer‘î ile ikrâr etti. Böylece lehlerine olan şeylerin kendi lehine, aleyhlerine olan şeylerin kendi aleyhine sâbit olduğu sâir hür doğanlar gibi hür oldu. Ki artık onun üzerinde efendisinin hukūken velâ hakkı sâhiblerine âzâdlı köleler üzerinde tanınmış (mîrâs) hakkından başka bir hak kalmadı. Cerâ zâlike ve hurrire fi’t-târihi’l-mezbûr. Şuhûdü’l-hâl: Es-Sâbikūn