İstanbul Mahkemesi 25 Numaralı Sicil (H. 1179-1180 / M. 1765-1767) cilt: 76, sayfa: 71 Hüküm no: 7 Orijinal metin no: [2-4] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Uzun müddet Tersane-i amire ambarlarında kalan buğdayın yüzde on nisbetinde eksilebileceği Tersâne-i âmire ambarında olan hınta tûl-i meks ile ne mikdâr noksân zuhûr eder Anbar Emîni el-Hâc Mehmed Ağa, Ma‘rûz, Tersâne-i âmire anbarında emîn-i sâbık el-Hâc Mehmed Ağa’nın uhdesinde İsakçı mübâya‘asından müctemi‘ altmış dokuz bin altmış dört buçuk keyl hıntadan gayr-ı ez tevzî‘at üç sene mikdârı tevkīf olunan otuz iki bin altmış sekiz buçuk keyl hınta bâ-fermân-ı âlî fürûht olundukda beş bin dokuz yüz doksan altı keyl nâkıs zuhûr ve emîn-i sâbık-ı merkūm noksân-ı mezkûr hesâbına mahsûb olunmasını ricâ etmekle sa‘âdetlü defterdâr efendiye havâle buyrulup efendi-i mûmâ-ileyh dahi hınta-i mezkûre bu kadar müddet meks ile bu mikdâr noksân bulur mu habbâzândan suâl ve bu dâ‘îlerinin i‘lâm etmesi için telhîs etmeleriyle mûcebince sıhhat ve hakīkati suâl ve iktizâsı i‘lâm olunmak bâbında sâdır olan fermân-ı âlîlerine imtisâlen habbâzân tâifesinden nizâm ustaları ve sâir ashâb-ı anbardan yirmi bir nefer kimesnelerden sıhhat ve hakīkati suâl olundukda mezbûr Mehmed Ağa’dan mukaddem olan ümenâ-yı sâbıkā zamânlarında İsakçı’dan mâ‘adâ mahâllerden gelen hınta tûl-i meks ile çiçeklendikde üzerinden tefrîk ve sülüs-i sülüsân vechi üzere çörekçiye tevzî‘ ve mîriye mahsûb olup bâkī kalan pâk ve nakī hıntadan noksân zuhûr ederse anbar emînlerine tazmîn olunurdu ve İsakçı’dan gelen hınta mahlût ve mağşûş olmağla noksân zuhûrunda tazmîn olunduğu ma‘lûmumuz değildir lâkin zikr olunan hıntanın anbarda üç sene meks ile her binde yüz keyl nâkıs geleceğinde iştibâhımız yokdur deyü haber vermeleriyle bu sûretde tâife-i mezbûrûnun haber verdikleri vech üzere mârrü’z-zikr otuz iki bin altmış sekiz buçuk keyl hıntanın onda bir noksânı olan üç bin iki yüz altı buçuk keyl hınta hesâbına mahsûb yâhud sâir mahâllerden gelen hıntaya kıyâs ile emîn-i mezbûrdan tazmîn olunmak re’y-i âlîlerine menût umûrdan idiği ma‘lûm-ı devletleri buyruldukda emr ü fermân hazret-i men-lehü’l-emrindir. Fî 14 Recebi’l-ferd sene [1]179.