İstanbul Mahkemesi 97 Numaralı Sicil (H.1217-1225 / M. 1802-1810) cilt: 83, sayfa: 359 Hüküm no: 246 Orijinal metin no: [94b-3] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. İstanbul’un ihtiyacı için getirilen don ve çerviş yağlarının, tedarik yerinde yedek denilen kaplara konulması; fıçı içerisinde gelen yağların Kapan’a zapt olunacağı Bâ-sah. İstanbul Kādısı Fazîletlü Efendi Âsitâne-i sa‘âdet sekenesinin havâic-i zarûriyelerinden olan revgan-ı don ve çervişi öteden beri kapanlar tüccârının şürekâsı mahâllinde sürek alıp yedeklere vaz‘ ve Âsitâne-i aliyyeye irsâl ve lede’l-vusûl kapanlara vaz‘ ve hıfz olunup iktizâ ettikçe tevzî‘den mumculara verilen iki don mukābilleri bir çervişleri ashâbı yedlerine verilip bu kā‘ide-i mer‘iyyeye ile’l-ân ri‘âyet olunur iken bu esnâda tüccârın ba‘zıları irtikâb ve mel‘anetlerinden nâşî şürekâsına tahrîr ile yedekleri bozup fıçılara vaz‘ ve yemelik diyerek irsâl etmeğe ictisâr eyledikleri ihsâs ve tahkīk olunup bu keyfiyet revganın adem-i muhâfazasına bâdî olduğundan başka giderek yedekle revgan vürûdu külliyen fıçıya mübeddel olarak revganın itlâf ve ızâ‘asına ve ibâdullâhın vücûhla mağbûn ve mutazarrır olmalarına sebeb olacağı bedîhî ve bu misillü hîle ve fesâdı irtikâb edenler kimler ise tahkīk ve tedîb ve gûş-mâllerine teşmîr-i sâk-ı himmet olunmak vâcibât-ı umûrdan idiği zâhir ü celî olmağla fîmâ-ba‘d fıçı ile tevârüd eden bi’l-cümle revgan ma‘rifetiniz ile ahz ve kapanlara vaz‘ olunup ashâbı sene-i sâbıkalarda olan ta‘ahhüdleri misillü revgan celb ve vaz‘-ı Kapan edip ve bu kâr-ı mekrûhu kat‘an irtikâb etmeyeceklerine ta‘ahhüd ederler ise yedlerine i‘tâ ve eğer imtinâ‘ ederler ise revganları hıfz olunup o makūlelerin şürekâlarıyla ism ü resm ve şöhretleriyle tedîbleri husûsu[n]u serî‘an Bâb-ı Âlî’ye i‘lâma mübâderet ve sâbıklarda olageldiği vechile revganın mahâllinde yedeklere vaz‘ ile irsâl ve îsâl olunması husûsunu iktizâ edenlerin gereği gibi gûş u hûşlarına tefhîm ve ilkāya ve hilâf-ı emr-i âlî [95a] hareket edenler i‘lâm olundukda mazhar-ı eşedd-i ukūbet olacaklarını her birine ifâde ve tahzîr ve teşdîde mübâderet eyleyesiz deyü. Fî 17 Ş sene 1222