İstanbul Mahkemesi 97 Numaralı Sicil (H.1217-1225 / M. 1802-1810) cilt: 83, sayfa: 439 Hüküm no: 321 Orijinal metin no: [119b-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Tüccar ve gemi sahiplerine Silivri, Tekirdağ gibi iskelelerdeki buğdayı yeni belirlenen fiyatlarla İstanbul’a getirmeleri için tembihte bulunulması Hınta fiyâtı ve celbi için emir. Bâ-sah. İstanbul Kādısı Fazîletlü Efendi Dersa‘âdet’de zahîrenin lüzûm ve iktizâsı derkâr ve el-hâletü hâzihî mevsim bahâr olup sefâinin âmed-şüd edecek vakitleri olduğu vâreste-i kayd [ü] iş‘âr olmağla her ne kadar mîrî mübâya‘âtın isticlâbına ikdâm olunmakda ise de iktizâ-yı vakt ü hâle göre râyic fiyâtıyla dahi Anbâr-ı âmireye külliyetlü zahîre mübâya‘ası lâzım gelmekle bu âna kadar Kapan tüccârına Der-aliyye’ye külliyetlü zahîre celbine mübâderet eylemeleri kerreten ba‘de uhrâ tenbîh ve te’kîd olunmuş ise dahi fiyâtın dûn olduğunu bahâne ederek celb-i zahîrede rehâvet eyledikleri zâhir ve Âsitâne-i aliyyeye celb-i zahîre olunugelen mahallerde ve ale’l-husûs Silivri ve Tekfurdağı iskelelerine merbût kazâlarda yirmi üç senesi mahsûlünden olarak katı küllî zehâir mevcûd idiği ma‘lûm ve mütevâtir olmakdan nâşî fiyât-ı maktû‘aları [ile] celbi lâzım ise de el-hâletü hâzihî sefer-i hümâyûn esnâsı olmağla mücerred ahâlî fukarâsına merhameten ve isticlâb-ı zahîre-i vefîreye vesîleten Anbâr-ı âmireye iştirâsı musammem olan Bandırma ve Karabiga hıntalarına yüz yirmi para ve Mihaliç hıntasına yüz on beş para ve Silivri hıntasına yüz otuz para ve lede’l-iktizâ Anbâr-ı âmireye iştirâ olunugelip vâridât-ı Kapan’dan ma‘dûd olan Tekfurdağı hıntasına dahi yüz on para fî’ vaz‘ına mahsûl-i cedîd idrâkine değin ruhsat-ı seniyye erzânî kılınmağla imdi reisler kethudâsıyla Kapan tüccârını huzûrunuza celb ve Kapan Nâibi Efendi hazır olduğu hâlde zikrolunan ruhsat-ı seniyyeyi kendilere ifâde ve bundan sonra dahi sefînelerini ve sermâyeleriyle yazıcılarını göndermekde ve zahîre celbinde tekâsül ve rehâvet ederler ise lede’t-tahkīk levâzım-ı tedîbleri icrâ kılınacağını gûş-ı hûşlarına ilkā ederek gerek Anbâr-ı âmireye ve gerek Kapan-ı Dakīk’a iskelehâ-i mezkûreden katı küllî zahîre celb ve nakline mübâderet eylemelerini ber-vech-i ekîd tenbîh ve te’kîde himmet eyleyesiz deyü. Fî 15 S [Safer] sene [1]224