Bab Mahkemesi 197 Numaralı Sicil (H. 1162-1163 / M. 1749-1750) cilt: 73, sayfa: 436 Hüküm no: 574 Orijinal metin no: [74a-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Abdülhadi b. Süleyman’ın, dedesi Hacı İbrahim’in vakfı olan hamamın tevliyetinde hak sahibi olduğu iddiasıyla amcası Seyyid Hacı Ahmed’e açtığı davada haksız bulunup davasının reddedildiği Bâ-mühr-i hazret-i efendi Ma‘rûz Arzuhâlde mezkûrü’l-ism Abdülhâdi b. es-Seyyid Süleyman meclis-i şer‘de zikri âtî vakıf hamama bi’t-tevliye vaz‘-ı yedi mütehakkık olan es-Seyyid el-Hâc İbrahim Efendi ile terâfu‘larında benim ceddim ve işbu mezbûr es-Seyyid el-Hâc Ahmed’in babası olan mezbûr el-Hâc İbrahim Efendi İstanbul’da Aksaray kurbünde Gurebâ Hüseyin Ağa mahallesinde malından müceddeden binâ ve bin yüz yirmi altı senesinde vakfeylediği mekteb ve muttasılında olan sagīr hamamın icâresinden hâsıl olandan mu‘allime yevmî on akçe ve halîfeye beş akçe ve cihet-i tevliyet iki akçe ta‘yîn ve mu‘allimliği ve tevliyeti ve mesârifden fazla kalan galle-i vakfı vâkıf-ı mezbûr evvelâ kendi nefsine ba‘dehû mutlaka evlâdına şart edip ben dahi vâkıf-ı mezbûrun sulbî oğlu es-Seyyid Süleyman’ın sulbî oğlu olmamla ammim merkūm es-Seyyid el-Hâc Ahmed ile ma‘an hamam-ı mezkûra mutasarrıf olmak matlûbumdur deyü ba‘de’d-da‘vâ ve’s-suâl mezbûr es-Seyyid el-Hâc Ahmed cevâbında işbu yedimde olan vakfiye mûcebince babam vâkıf-ı mezbûr tevliyeti ve mesârif-i lâzımeden fazla-i galleyi kendiden sonra evlâdına ve evlâd-ı evlâdına batnen ba‘de batnin şart edip eğerçi işbu mezbûr es-Seyyid Abdülhâdi dahi vâkıfın oğlu es-Seyyid Süleyman’ın oğludur lâkin ben vâkıfın sulbî oğlu olduğumdan ber-mûceb-i şart-ı vâkıf nevbet-i tasarruf müstakillen benimdir deyü min-külli’l-vücûh takrîrine mutâbık bir kıt‘a vakfiye ibrâz ve mazmûnunu udûlden olan es-Seyyid el-Hâc Hüseyin b. el-Hâc Ahmed ve el-Hâc Ömer b. el-Hâc Halil şehâdetleriyle mezbûr es-Seyyid Abdülhâdi muvâcehesinde vech-i şer‘î üzere isbât etmeğin mûcebince ba‘de’l-hükm mezbûr es-Seyyid Abdülhâdi bî-vech mu‘ârazadan men‘ olunduğu huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu. Fî-gurreti Safer sene 1163