Anadolu Sadâreti Mahkemesi 2 Numaralı Sicil (H. 1251-1257/ M. 1835-1841) cilt: 94, sayfa: 259 Hüküm no: 213 Orijinal metin no: [59b-3] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mehmed Memiş’in menzil ve bahçe davasının Hoşalay kadılığınca karara bağlanması Ma‘rûz, Anadolu’da Kastamonu sancağında Hoşalay kazâsına tâbi‘ Girine karyesi ahâlîsinden olup bundan akdem fevt olan Rençber Ali b. Mustafa’nın verâseti zevce-i menkûha-i metrûkesi Fâtıma Hatun bt. Abdullah ile sulbî oğulları Mustafa ve Mehmed Memiş’e münhasıra ba‘dehâ zevce-i mezbûre Fâtıma Hatun dahi vefât edip verâseti sadrî oğulları mezbûrân Mustafa ve Mehmed Memiş’e münhasıra ba‘dehu mezbûr Mustafa dahi vefât edip verâseti li-ebeveyn er karındaşı merkūm Mehmed Memiş’e ba‘de’l-inhisâr sâhib-i arzuhâl mezbûr Mehmed Memiş Bâb-ı hazret-i fetvâ-penâhîde Anadolu mutasarrıfları dâ‘îlerine tahsîs buyurulan dâirede ma‘kūd meclis-i şer‘-i münîrde yine karye-i mezbûre ahâlîsinden derûn-ı arzuhâlde mezkûrü’l-ism Çatıkoğlu İbrahim b. Mustafa muvâcehesinde karye-i mezkûrede vâki‘ ma‘lûmü’l-hudûd iki oda ve bir mikdâr havluyu müştemil bir bâb mülk menzil ve karşısında kâin beş göz arpa anbarı ve eşcâr-ı müsmireli [60a] bir kıt‘a bahçe babam müteveffâ-yı evvel-i mezbûr Ali’nin ile’l-vefât her biri müstakıllen yedinde mülkü olup ba‘de vefâtihim bi-tarîkı’l-münâsaha ancak bana mevrûs olmuş iken mezbûr İbrahim zikirleri sebkat eden menzil ve bahçe ve anbarı fuzûlî zabt ve vaz‘-ı yed etmekle suâl olunup keff-i yed birle mahâllinde bana teslîme mezbûr İbrahim’e tenbîh olunmak matlûbumdur deyü da‘vâ etdikde mezbûr İbrahim dahi cevâbında zikirleri mürûr eden menzil ve anbara vaz‘-ı yedini inkâr edip ancak bahçe-i mezkûre arazi-i mîriyeden olarak müdde‘î-i mezbûrun babası müteveffâ-yı evvel-i mezbûrun taht-ı tasarrufunda iken hayatında benim pederim merkūm Mustafa’ya bâ-ma‘rifet-i sâhib-i arz fâriğ olup pederim merkūm Mustafa dahi ba‘de’l-vefât bahçe-i mezkûr benimle li-ebeveyn er karındaşlarım gāibân ani’l-beled Ali ve Mehmed’e bilâ-tapu intikāl etmiş idi deyüp husûs-ı mezkûr menkūl kābilinden olmayıp akār kābilinden olmağla mahâllinde terâfu‘-i şer‘-i şerîf olunmak iktizâ eylediği tarafeyne tefhîm olunduğu huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu. Fî 10 R sene [12]57.