Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 165 Hüküm no: 100 Orijinal metin no: [33b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Gevher Hanım bt. Abdulbâki’nin vakfiyesi Mâ süfira fî-hâze’s-sifri’ş-şer‘î ve’z-zebri’l-mu‘teberi’l-mer‘î min-asli’l-vakfi ve şerâitihî ve kuyûdihî ve zavâbitihî sebete ledeyye ve sahha beyne yedeyye ve hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî aslen ve fer‘an alâ-vechin ye‘teddu bihi dînen ve şer‘an ba‘de ya‘dimü’r-rücû‘ ve’d-da‘vâ ve isra’l-muhâsama ba‘de uhrâ âlimen li-mebâni’l-hılâf fî mesâili’l-evkāf beyne eimmeti’l-fetvâ ve’t-takvâ âmelehüm rabbühüm bi-keremihî, ketebehü’l-fakīr ileyhi sübhânehû Abdurrahman b. el-merhûm Mehmed el-kassâmü’l-askerî bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Ebde‘u kelâmin ya‘nûne bihi’l-makāl ve eymenü zikrin yasduru bihî kül emrin zi’l-bâl, hamden lillâh ve’s-salâtü alâ-hâtemi’l-enbiyâi ve’r-rusul seyyidünâ ve senedünâ Muhammed el-meb‘ûsu bi’l-âyâni’l-kātı‘a ve alâ-âlihî ve eshâbih, ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye’de Avratpazarı demekle ma‘rûf mevzi‘ kurbündeki Kürekçibaşı mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât tâlibetü’s-sadakāt ve’l-meberrât fahrü’l-muhadderât zahrü’l-muvakkarât Gevher Hanım bt. Abdulbâki eş-şehîr bi-Cemâlî kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına, sonra rücû‘ da‘vasına vekâleti Abdulbâki Efendi b. İslam el-imâm ve Mehmed b. Rıdvan e-Müezzin’in şehâdeti ile sâbit olan el-Hâc Rıdvan b. Abdullah meclis-i şer‘-i şerîf-i şâmihu’l-imâd ve mahfil-i dîn-i münîf-i râsihu’l-evtâda hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf etti ki, müvekkile-i mezbûresi, dünyânın fânî, âhiretin bâkī olduğunu idrâk ettiğinde, işbu ikrârın kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, dâhilî ve hâricî muhavvatalı, muhavata-i dâhiliyesi fevkānî iki bâb hâneyi, üç sofayı, mahzeni, kileri, su kuyusunu, eşcâr-ı müsmireli bahçeyi, kenîfi, tahtânî bir bâb hâneyi, mutfağı, üç bâb fevkānî hâneyi müştemil, muhavvata-i hâriciyesi tahtânî bir bâb hâneyi, ahırı ve kenîfi hâvî olup Kıbleten Hacı Sinan b. Abdullah ve İbrahim b. Abdullah er-râcil ve Kürekçibaşı Vakfı, şarken tarîk-ı âm, şimâlen Medîne-i münevvere Vakfı ve garben el-Hâc Mehmed el-Bursevî mülküyle mahdûd menzilini cümle tevâbi‘ ve levâhıkı ve kâffe-i menâfi‘ ve merâfıkıyla niyet-i hâlise, ve taviyet-i sâfiye üzere habsedip vakfetti. Süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ kendisine şart eyledi… Menzil-i mezbûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Mehmed Çelebi b. Ali el-Müezzin’e teslîm etti. O dahî tesellüm etti. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-ı mezbûre vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî mezbûr Mehmed Çelebi redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû el-âyetü. Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâsıtı şehri Receb sene isneteyn ve ışrîn ve elf. Şühûdü’l-hâl: Umdetü’l-müderrisîni’l-kirâm Mustafa Efendi b. Mehmed, fahrü’l-kuzât Neşâtî Efendi, umdetü’l-etıbbâi’l-kirâm İshak Efendi, Müstedam Çavuş b. Abdulbâki, Emrullah Çavuş, Ahmed Çelebi b. Sinan et-tabîb, Sadullah Çelebi b. ( ), Hüseyin b. Ali, Mehmed b. Abdullah, el-Hâc Mehmed b. Ahmed, emîrü’l-ümerâi’l-kirâm Mehmed Paşa Mirlivâ-yı Haleb sâbıkan, Seyyid Ali b. Mehmed Paşa, Seyyid Abdülkadir Efendi, Hüseyin Çavuş, Mehmed b. Haydar el-kâtib, Ali Çavuş b. Salih Çavuş, Bekir Çelebi b. Mehmed en-nâzır, Mehmed Efendi el-kādî, Hüseyin b. Hasan ser-bölük, Şeyh Hasan Efendi b. Kasım