Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 172 Hüküm no: 108 Orijinal metin no: [36a-2, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Emine bt. Halil vakfiyesi Mâ zübire fîhi mine’l-vakfi ve şerâitihî ve’l-habsi ve zavâbitihî sebete indî ve vaka‘a’l-hükmü bi-lüzûmihî minnî râ‘iyen li-mâ yecibü ri‘âyetühû fi’l-mes’eleti âlimen bi’l-hılâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eşrâf ve ene’l-fakīr ileyhi te‘âlâ Abdurrahman b. Muharrem el-müvellâ hilâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’l-meliki’l-gaffâri’l-kerîmi’s-settâri’llezî ce‘ale’s-sadakate’l-câriyeti sebeben li’n-necâti mine’n-nâr, ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-resûlihi’l-müeyyed min-ındillâhi’l-meliki’l-allâm bi’l-mu‘cizeti’l-bâkıye ilâ-inkırâzi’ş-şühûri ve inkıtâ‘i’l-a‘vâm ve alâ-âlihî ve ashâbihi’llezîne bezelû sa‘yehüm fî-izhâri dîni’l-islâmi ilâ-kıyâmi’s-sâ‘ati ve sâ‘ati’l-kıyâm, ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Hacer Hatun mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât ve râtibetü’l-meberrât ve’l-mesûbât fahrü’l-muvakkarât Emine bt. Halil nâm hatun âleme ibret nazarıyla bakıp dünyânın fâni âhiretin bâki olduğunu idrâk ettiğinde meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîfe hâzıra olup işbu ikrârın kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, fevkānî ve tahtânî birer bâb hâneyi, sundurmayı, su kuyusunu, kenîfi, bahçeyi, muhavvatayı, fevka’l-bâb diğer bir hâneyi hâvî, hudûdu bir tarafından el-Hâc Perviz b. Abdullah mülküne, bir tarafından Fâtıma Hatun bt. Abdullah mülküne, bir tarafından Nefise Hatun bt. Abdullah mülküne, bir tarafından tarîk-ı âmma müntehî bulunan menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla habs, te’bîd, tasadduk ve vakfeyledi. Vâkıfe-i mezbûre menzil-i mezkûrda süknâyı evvelâ müddet-i hayâtınca kendisine, vefâtından sonra el-Hâc Perviz tarafındaki menzilde süknâyı Râziye bt. Abdullah nâm atîkasına şart etti… Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-ı mezbûre vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî mezbûr Resul b. Hüdâverdi redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû el-âyetü. Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâhiri Muharremi’l-harâm li-sene sitte ve elf. Şühûdü’l-hâl: Mevlânâ Ahmed b. Ali el-imâm, İbrahim b. Nasuh el-müezzin, Şems b. Sadi, Şücâ‘ b. Mustafa, İlyas b. Mustafa, Receb b. Hüseyin, Oruç b. Mustafa, Hüseyin b. Ramazan, Sinan b. Abdullah, Perviz Dede b. Abdullah, Mehmed b. Hızır, Dursun b. Abdullah, Hasan Bey b. Abdullah, Hızır b. Halil ve gayrühüm mine’l-hâzırîn