Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 178 Hüküm no: 114 Orijinal metin no: [39a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Hümâ Hatun bt. Süleyman’ın vakfiyesi Tu‘teberu mâ fîhi ınde sübûtihî ve ademi menâfîhi ketebehü’l-fakīr Sun‘ullah ufiye anhü Mâ fîhi mine’l-vakfi ve’ş-şürûti cerâ ındî ale’n-nemati’l-mebsût ve innî hakemtü bi’s-sıhhati ve’l-lüzûmi fi’l-husûs ve’l-umûm vâkıfen alâ-mevâkıfi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eslâf ketebehü’l-abdü’l-fakīr ila’llâhi’l-ganiyyi Kasım b. İnebey el-kassâmü’l-askerî bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdü li-veliyyihî ve’s-salâtü alâ-nebiyyihî Muhammedin ve alâ-âlihî ve sahbihî ecma‘în, ve ba‘d, işbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Hâfız Mustafa mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât Hümâ Hatun bt. Süleyman kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına, teslîme ve rücû‘ da‘vâsına vekâleti Zünnûn b. Abdullah ve Ca‘fer b. Abdullah’ın şehâdeti ile sâbit olan Hamza Beşe b. Abdullah nâm kimse meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîf el-masûn ani’t-tağyîr ve’t-tahrîfe gelip mezbûre Hümâ Hatun’un tescîl maksadıyla vakfına mütevvellî nasbettiği Veli Subaşı b. Abdullah mahzarında şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, müvekkile-i mezbûresi işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i merkūmede kâin, hâricî ve dâhilî muhavvatalı, muhavvata-i dâhiliyesi fevkānî üç bâb hâneyi, muhavvata-i hâriciyesi, altında ahır bulunan fevkānî bir bâb hâneyi müştemil olan, hudûdu bir tarafından Mehmed b. Mustafa er-râcil mülkü, bir tarafından Yusuf b. Abdullah er-râcil mülkü, bir tarafından Ali b. Abdullah el-Kâtib mülkü, bir tarafından tarîk-ı hâs ile mahdûd bulunan menzilini cümle hudûdu ve kâffe-i hukukuyla, niyet-i sâfiye ve taviyet-i vâfiye ile habsedip vakfetti. Menzilde süknâyı evvelâ müddet-i hayâtınca mütevellîyi mezbûr zevci Veli Subaşı’ya, sonra Nâzenin bt. Abdullah ve Cankazâ bt. Abdullah nâm mu‘takalarına, sonra evlâdihimâya, neslen ba‘de neslin evlâd-ı evlâdihimâya, sonra Medîne-i münevvere fukarâsına şart etti. Vâkıfe-i mezbûre ilâveten yine mahalle-i mezbûrede kâin, Derviş b. Abdullah mülkü ve Süleyman b. Abdullah mülkü ve Osman b. Abdullah mülkü ve tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini vakfetti ve süknâyı evvelâ Mülâyim bt. Abdullah nâm mu‘takasına, sonra evlâdına, evlâd-ı evlâdına şart etti. İnkırâzlarından sonra mahalle-i mezbûrede imâm olacak kimseye şart etti. Vâkıfe-i mezbûre, menzileyn-i mezkûreyni mütevellî Veli Subaşı’ya teslîm etti. O dahî tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfta nasıl tasarruf ettilerse öyle tasarruf eyledi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-ı mezbûre vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû el-âyetü. Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâili Cemâziyelâhire sene sitte aşara ve elf. Şühûdü’l-hâl: Süleyman Çavuş b. Abdullah, Ca‘fer Çavuş b. Abdullah, Süleyman b. Bayram, Hâlet b. Abdullah, Mehmed b. Hamza, Mustafa b. Abdullah, İslam b. Hasan ve gayrühüm mine’l-hâzırîn