Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 184 Hüküm no: 120 Orijinal metin no: [41b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Şehâbeddin Ağa b. Abdurrahman’ın vakfiyesi Mâ fîhi mine’l-asli’l-vakfi ve’ş-şürûti ve vücûhi’l-mesârifi ale’n-nemati’l-mebsût hurrire küllühû ledeyye ve vaka‘a cemî‘uhû beyne yedeyye fe-hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî fî husûsihî ve umûmihî vâkıfen alâ-mevâkıfi’l-hılâf beyne’l-eimmeti’l-ecyâli’l-eşrâf ve ene’l-fakīr ila’llâhi’l-ganiyyi Muhterem b. Şücâ‘ el-kassâmü’l-askerî bi-medîneti’l-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’l-vâkıf alâ-külli hâl ellezî leyse lehû şerîkün ve lâ şebîhün ve lâ nazîrün ve lâ misâlün ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-seyyidinâ Muhammedin el-meb‘ûsu ve alâ-âlihî ve eshâbihî ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Dârü’s-saltanati’s-seniyye mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Nevbethâne mahallesinde vâki‘ merhûm Ahmed Paşa Câmi‘i kurbünde sâkin olan sâhibü’l-hayrât ve râtibü’l-meberrât umdetü’l-emâcid ve’l-ekârim câmi‘ü’l-mehâmid ve’l-mekârim Şehâbeddin Ağa b. Abdurrahman ez-Zevvâk-ı sultânî kıbelinden ikrâr-ı vakfa, teslîme ve rücû‘ da‘vâsına vekâleti Mehmed Bey b. Abdullah ve Kasım Bey b. Abdullah’ın şehâdeti ile sâbit olan derziler kethüdâsı fahrü’l-a‘yân Mehmed Bey b. Abdülmennan meclis-i şer‘a hâzır olup müvekkil-i mezbûrunun dünyânın fâni, âhiretin bâki olduğunu idrâk ettiğinde işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, fevkānî iki bâb hâneyi, sofayı, kileri, kenîfi, mutfağı, eşcâr-ı müsmire ve gayri müsmireyi hâvî dâhilî muhavvatayı, fevkānî bir bâb hâneyi, ahırı ve kenîfi hâvî hâricî muhavvatayı müştemil olan, hudûdu bir tarafından Beyram Kethüdâ b. Abdullah mülkü, bir tarafından Ali Çelebi b. Abdurrahman mülkü, bir tarafından merhûm Hüsrev Bey Vakfı, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkı ve kâffe-i menâfi‘i ve merâfıkı ile birlikte, niyet-i sâfiye ve taviyet-i vâfiye ile habs, te’bîd, tasadduk ve vakfettiğini ikrâr ve i‘tirâf eyledi. Vâkıf-ı mezkûr, menzil-i mezbûrda süknâyı evvelâ mâdâm ki hayâtda ola kendisine, sonra Zamâne Hatun bt. Abdullah nâm zevcesine, sonra evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâdına, evlâd-ı evlâd-ı evlâdına sonra her gün bir cüz-i şerîf kırâat edip sevâbını vâkıf-ı mersûmun rûhuna hediye etmesi kaudıyla mahalle-i mezbûre imâmına şart etti. Sonra cemî‘-i menzil-i mezbûrun icâre-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti… Hâl bu minvâl üzere iken vâkıf-ı mezbûr vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû el-âyetü. Tahrîren fî-evâhiri Saferi’l-hayr min-şühûri sene sitte ve elf. Şühûdü’l-hâl: Fahrü’l-a‘yân Halil Bey b. Abdülmennan el-müteferrika bi’l-atabeti’l-aliyye, Mustafa Bey el-mi‘mârü’s-sultânî, İbrahim Halife b. Mehmed el-müezzin, Hasan Bey b. Abdullah el-cündî, Seyyid Ahmed b. ( ), Mustafa Bey b. Mahmud, Mehmed Çelebi b. Ramazan, Ferhad b. Abdullah, Mehmed b. Hamza, Mehmed Bey b. Abdullah, Kasım Bey b. Abdullah el-cündî ve gayrühüm