Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 206 Hüküm no: 139 Orijinal metin no: [50b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mehmed Reis b. Nasuh’un vakfiyesi Mâ fîhi min-asli’l-vakfi ve’ş-şürûti ve vücûhi’l-mesârifi ale’n-nemati’l-mebsût hurrire küllühû ledeyye ve vaka‘a cemî‘uhû beyne yedeyye fe-hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî fî-husûsihî ve umûmihî vâkıfen alâ-mevâkıfi’l-hılâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-ecilleti’l-eşrâf ve ene’l-fakīr ileyhi sübhânehû Muzaffer b. Ali el-Kādî bi-Galata el-mahrûse -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’l-meliki’l-gaffâr el-vâkıfü alâ-cemî‘i’l-esrâr ellezî va‘ade li-ibâdihi’l-muhsinîne cennâtin tecrî min-tahtihe’l-enhâr ve’s-salâtü ve’s-selâmü ale’r-resûli’l-muhtâr, ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Bundan akdem hâric-i mahmiye-i Galata’da vâki‘ Tophâne mahallâtından Mustafa Ağa mahallesinde vefât eden ve âti’z-zikr menzilini vakfeden ve sonra vakfiyyetden rücû‘ eden merhûm Mehmed Reis b. Nasuh’un tesviye-i umûruna vesâyeti fahrü’l-eimme Mehmed Halîfe b. Abdullah ve el-Hâc Rıdvan b. Abdullah’ın şehâdeti ile sâbit olan vasiyy-i şer‘î fahrü’l-emâsil ve’l-akrân Abdi Bey b. Mehmed el-Cündî meclis-i şer‘-i şerîfe hâzır olup li-ecli’t-tescîl âti’z-zikr vakfa mütevellî nasbedilen Mustafa b. Hasan’ın mahzarında vesâyet-i mahkiyesi hasebiyle şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, merhûm-i mezbûrun sülüs-i muhallefâtından olup, mahalle-i mezbûrede kâin, ulvî ve süflî iki bâb hâneyi, kenîfi, muhavvatayı, eşcâr-ı müsmire ve gayri müsmireyi hâvî, hudûdu bir tarafından Hümâ Hatun bt. Muharrem mülküne, bir tarafından Mustafa b. Hasan mülküne, bir tarafından tarîk-ı âmma ve bir tarafından tarîk-ı hâssa müntehî bulunan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘ ve levâhıkı ve hukuku ve merâfıkıyla habs ve vakfeyledi ve menzil-i mezbûru mütevellî-yi mezkûra teslîm eyledi. O dahî tesellüm eyledi. Süknâyı evvelâ merhûm-i mezbûrun evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart eyledi. Sonra ile’l-inkırâz akrabasına şart eyledi. Sonra onların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart eyledi. Sonra utekā-i merhûm-i mezbûra, sonra onların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart eyledi. Sonra menzilin mütevellî yediyle âdet-i câriyesi üzere icâre-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın meremmet için kâfi mikdârın muhâfazasından sonra Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart eyledi. Hâl bu minvâl üzere iken vasiyy-i mezbûr vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-kerîm. Tahrîren fî-evâsıtı Muharremi’l-harâm sene aşara ve elf. Şühûdü’l-hâl: Zahrü’l-eimme el-Hâc Murad b. Nebi İmâmü mescid-i Mustafa Ağa, Hasan Reis b. Mustafa, Ali b. Hasan el-müezzin, el-Hâc Hüseyin b. Abdullah, Mehmed b. Muharrem, Mustafa b. Hasan, Memi b. Abdullah, Ahmed b. Ömer, Resul b. Nur Ali, Ramazan b. Ahmed, Mustafa b. Mehmed, Şükrullah b. İbrahim ve gayrühüm