.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626)
cilt: 45, sayfa: 229
Hüküm no: 166
Orijinal metin no: [56b-1, Arapça]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Mihmân Hatun bt. İsmail’in vakfiyesi

Mâ-tezammenehü’l-kitâbü min-asli’l-vakfi’l-akār ve ta‘yîni mesârifi ileyhâ ale’l-vechi vazaha ledeyye ve’t-tedaha beyne yedeyye fe-innî hakemtü bi-lüzûmihî fî husûsihî ve umûmihî âlimen bi’l-hılâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eşrâf ketebehü’l-abdü’l-fakīr ileyhi sübhânehû Mehmed b. Şeyh Mehmed el-Müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Mahmudpaşa bi-medîneti’l-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -afa’llâhü te‘âlâ anhümâ-

Fî-zımnihî mâ-yu‘teberu ınde’s-sübûti’l-mu‘teber ketebehü’l-fakīr Es‘ad -ufiye anhu-

Elhamdü li-velliyyihî ve’s-salâtü alâ-nebiyyihî Muhammedin ve âlihî, ve ba‘d, işbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahsedilen sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Tophâne mahallesinde sâkine Mihmân Hatun bt. İsmail nâm hatun meclis-i şer‘-i şerîfe hâzıra olup işbu vakıf ikrârının kendisinin sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede kâin, altlarında mıhtaba olan iki bâb fevkānî hâneyi ve kenîfi hâvî, hudûdu bir tarafından Hüseyin Ağa b. Abdülmennan mülkü, bir tarafından Mustafa ve Mahmud ibney merhûm Memi el-Haffâf vakfı, bir tarafından merhûme Beşâret Hatun vakfı, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd olan cemî‘ mülk menzilini cümle hudûdu ve kâffe-i hukukuyla niyet-i hâlise ve taviyet-i vâfiye ile habsedip vakfettiğini ikrâr ve i‘tirâf eyledi. Menzil-i mezbûrda süknâyı müddet-i hayâtınca kendisine, ba‘de vefâtihâ Aynî Hatun bt. Hasan nâm annesine, sonra evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Sonra Mehmed b. Abdullah el-Kâtib nâm kimseye, sonra onun evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Nesilleri kesildiğinde menzil-i mezbûrun âdeti üzere icâre-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın meremmet için lâzım gelen mikdârın muhâfazasından sonra Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart eyledi. Sonra menzil-i mezbûru mütevellîye teslîm eyledi. O dahî tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfta nasıl tasarruf ettilerse öyle tasarruf eyledi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-i mezbûre vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm.

Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’l-hâmis min-şehri Muharremi’l-harâm li-sene semâne aşara ve elf el-hicriyye.

Şühûdü’l-hâl: İbrahim Efendi b. Mehmed el-imâm, Mustafa Halîfe b. Yusuf el-müezzin, Ahmed Efendi b. İmrân el-müderris, Mehmed b. Mansur, Ramazan b. Musa, Yusuf b. Murad, Kurd b. Mustafa, Receb Çavuş b. Abdülmennan, Mehmed Çelebi b. Receb, Oruç Bey b. Abdullah Hazînedâr, İbrahim b. İvaz, Mahmud b. Hızır, Veli b. İsmail, Abdi b. Pîrî, Nasuh b. Yusuf ve gayrühüm