Anadolu Sadâreti Mahkemesi 2 Numaralı Sicil (H. 1251-1257/ M. 1835-1841) cilt: 94, sayfa: 290 Hüküm no: 247 Orijinal metin no: [70b-3] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Salih b. Mehmed ve kardeşi Süleyman’ın babalarından intikal eden fırın ve bakkal hususundaki davaları Ma‘rûz, Sâdır olan fermân-ı âlîlerine imtisâlen işbu arzuhâle nazar olundukda Anadolu’da Bandırma kasabasında sâkin iken bundan akdem verâseti zevcesi Fâtıma Hatun ile sulbî oğulları mukaddemâ sagīr ve hâlen kebîrler sâhibey-i arzuhâl Salih ve Süleyman’a münhasıra olduğu hâlde vefât eden Mehmed nâm kimesnenin zikr olunan Bandırma kasabasında Çıra Pazarı’nda kâin bir bâb habbâz fırını ve bir bâb dükkânı hayatında ile’l-vefât yedinde mülkü olup ba‘de vefâtihî zevce-i merkūme ile oğulları merkūmâna mevrûs olup ancak merkūmân Salih ve Süleyman babaları mezbûrun hîn-i vefâtında sagīr bulunduklarından dekâkîn-i mezkûrdan zikr olunan habbâz fırınına kasaba-i mezbûre mütemekkinlerinden İsteryo zimmîye dükkân-ı mezkûru dahi Barutoğlu Karabet zimmîye vâlideleri mezbûre kendi hissesiyle ma‘an bilâ-izn-i şer‘ fuzûlî bey‘ etmekle zimmiyân-ı mersûmân dahi dekâkîn-i mezkûreyni akd-i sahîh ile mülk-i müşterâları olmak zu‘muyla bir müddetden beri zabt ve tasarruf etmişler ise de bu def‘a merkūmân Salih ve Süleyman zikr olunan iki bâb dükkândan hisse-i irsiyelerini mütâlebe ve ahz murâd eylediklerinde zimmiyân-ı mersûmân dahi keff-i yedden imtinâ‘ eylediklerine mebnî sâhibey-i arzuhâl merkūmân Salih ve Süleyman zimmiyân-ı mersûmân ile mahâllî meclisinde Tanzîmât-ı Hayriye usûl-i mehâsin şümûlü îcâbınca ber-nehc-i şer‘î terâfu‘ ve ihkāk-ı hak olunmak bâbında kasaba-i mezbûre muhassıl vekîli ve nâibi ve a‘zâ-yı meclis-i memlekete hitâben bir kıt‘a emr-i âlîşân sudûru niyâzından ibâret olduğu işbu arzuhâl meâlinden müstefâd olmağla bu sûretde ber-vech-i istid‘â sâhibey-i arzuhâl merkūmân zimmiyân-ı mersûmân ile mahâllinde vech-i şer‘î üzere terâfu‘ ve ihkāk-ı hak olunmak bâbında ber-vech-i meşrûh bir kıt‘a fermân-ı âlî sudûru re’y-i âlîlerine menût idüğü huzûr-ı [âlîlerine i‘lâm olundu]. Fî-gurreti Receb sene [12]57.