Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 250 Hüküm no: 190 Orijinal metin no: [64a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Hümâ Hatun bt. Kasım’ın vakfiyesi Fî-zımnihî mâ yu‘teberu inde’s-sübûti’l-mu‘teber ketebehû Mehmed b. Sadeddin el-fakīr -ufiye anhümâ- Mâ-kütibe fî-zımnihî mine’l-ikrâri bi’l-vakfi ve’r-rucû‘i anhü sadara ledeyye fe-hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî âlimen bi’l-hilâfi fîhi mürâ‘iyen li-mâ yecibü mürâ‘atühû harrerehü’l-fakīr Mehmed b. Kasım el-kassâmü’l-askerî bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’llezî dûne mevâkıfi ceberûtihi’l-efhâm ve hâra fî-müşâhedeti melekûtihî efkâru’l-ecilleti’l-a‘lâm ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Nişancı Paşa mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât ve tâlibetü’s-sadakāt ve’l-meberrât Hümâ Hatun bt. Kasım kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına ve rucû‘ da‘vâsına vekâleti Ali Efendi b. Hâmid el-müderris ve Yusuf b. Abdullah er-râcil nâm kimselerin şehâdeti ile sâbit olan Ali Bey b. Murad el-cündî nâm kimse meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîf el-masûn ani’t-tağyîr ve’t-tahrîfe hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, müvekkile-i mezbûresi işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i merkūmede vâki‘, fevkānî iki bâb hâneyi, mutfağı, ahırı, su kuyusunu, muhavvatayı ve kenîfi hâvî, hudûdu bir tarafından Hâce İsmail mülkü, bir tarafından Rüstem Paşa vakfı, bir tarafından Abdi Çelebi vakfı, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle hudûdu ve kâffe-i hukukuyla hasbeten lillâhi’l-azîm ve haseneten li-rûhi resûlihi’l-kerîm niyet-i sâfiye ve taviyyet-i vâfiye ile habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ nefs-i nefîsesine, ba‘de vefâtihâ müddet-i hayâtınca Osman Bey b. Ahmed el-cündî nâm kimseye, sonra onun evlâdına, evlâd-ı evlâdına, batnen ba‘de batnin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Sonra Medîne-i münevvere fukarâsına şart etti. Menzilin meremmetini sâkinlerine şart etti. Vâkıfe-i mezbûre sonra menzil-i mezkûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Ramazan b. Ca‘fer’e teslîm etti. O dahî tesellüm eyledi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-i mezkûre vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıfe ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fî-gurreti Şa‘bâni’l-mu‘azzam li-sene ihdâ ve ışrîn ve elf. Şühûdü’l-hâl: Fahrü’l-emâcid Halil Ağa eş-şehîr b. -Cevganî?, Osman Bey b. Abdullah er-râcil, Hâce İsmail b. ( ), Şa‘bân Bey b. el-yesârî, Mustafa Çelebi b. Rıdvan, Mehmed b. Rıdvan, Mehmed b. Halil, Rıdvan b. Abdullah, Ferhad b. Abdullah el-muhzır, Baba İslam el-muhzır, Mustafa b. Abdullah