Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 266 Hüküm no: 207 Orijinal metin no: [68b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Hüsrev Çavuş b. Abdülmennan’ın vakfiyesi Sûretü aslin ani’s-sicilli’l-mahfûz bi-lâ tağyîrin ve-lâ tahrîfin bi-izni’l-fakīr Ahmed b. Mehmed el-Müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahrûse - afa’llâhü te‘âlâ anhümâ- Elhamdü li-veliyyihî ve’s-salâtü alâ-nebiyyihî Muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecma‘în ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden hüccet-i sahîha-i şer‘iyye ve vesîka-i sarîha-i mer‘iyyedir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Dizdâriye mahallesinde sâkin olan fahrü’l-emsâl ve’l-akrân Hüsrev Çavuş b. Abdülmennan meclis-i şer‘a hâzıra olup işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, muhavveteyni hâvî, muhavvata-i dâhiliyesi altında sofa bulunan bir bâb fevkānî hâneyi, tahtânî bir bâb hâneyi, mutfağı, bahçeyi, su kuyusunu, fırını, kenîfi, altında ahır bulunan kileri hâvî, muhavvata-i hâriciyyesi, altında oda bulunan fevkānî bir bâb hâneyi, üzerinde oda bulunan ahırı, tahta-pûşu, kileri ve kenîfi müştemil, hudûdu bir tarafından kısmen Süleyman b. Abdullah el-Hayyât mülkü, kısmen merhûm Ahmed Bey vakfı, bir tarafından kısmen Ali Bey b. Abdullah mülkü, kısmen Mehmed Bey mülkü, bir tarafından Kâtib Sinan mülkü, bir tarafından tarîk-ı hâs ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘ ve levâhıkıyla niyet-i sâfiye ve taviyet-i vâfiye üzere habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvela nefs-i nefîsesine, sonra muhavvata-i dâhiliyeyi zevcesi Râziye bt. Abdullah’a, muhavvata-i hâriciyeyi Ali ve Hasan b. Abdullah’a şart etti. Sonra onların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, batnen ba‘de batnin ile’l-inkırâz şart etti. Nesilleri münkariz olduğunda menzil-i mezbûrun icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti. Tebdîl ve tağyîri kendisine şart eyledi. Vâkıf-ı mezbûr sonra menzil-i merkūmu tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Oruç b. Abdullah’a teslîm etti. O dahî tesellüm etti. Vâki‘ ikrâr mütevellî-i mezkûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Cerâ zâlike ve hurrire fî-gurreti Cumâdelûlâ li-sene tis‘în ve tis‘a mi’e. Şühûdü’l-hâl: Kıdvetü’l-meşâyihi’l-kirâm Şeyh Mehmed Efendi b. Şeyh Hayreddin, a‘lemü’l-ulemâi’l-fihâm Mevlânâ Murtazâ el-müderris, Efdalü’l-hutebâi’l-izâm Mevlânâ Muslihuddin, Mustafa Çelebi b. Ramazan, el-Hâc Rıdvan b. el-müezzin, Keyvan Bey b. el-vezzân, el-Hâc Sinan b. Abdullah, el-Hâc Ahmed b. Abdullah, Ramazan Halîfe b. ( ), Mustafa Bey b. el-hayyât, Ahmed Bey b. et-tabbâh ve gayrühüm Fi’l-yevmi’l-hâdî ve’l-ışrîn min-Cumâdelûlâ li-sene sitte ve ışrîn ve elf.