.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626)
cilt: 45, sayfa: 269
Hüküm no: 210
Orijinal metin no: [69b-1, Arapça]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Müslime Hatun bt. Abdullah’ın vakfiyesi

Lemmâ sebete mazmûnuhû ındî bi-şehâdeti Kābil b. Nasuh ve İlyas b. İdris bi-mahzari’l-hasmi’ş-şer‘î ve ene’l-fakīr Mehmed b. Ali el-Kassâmü’l-askerî bi-medîneti Kostantıniyye -ufiye anhümâ-

Mimmâ te‘allaka bihi’n-nazarü’l-fakīr Mehmed el-Kādî bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhü-

Sûretün menkūletün an-asliha’l-mahfûz bi-izni’l-fakīr Ahmed b. Mehmed el-Müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ-

Sâhibetü’l-hayrât Müslime Hatun bt. Abdullah meclis-i şer‘-i şerîfe hâzıra olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından el-Hâc Hamza mahallesinde kâin, tahtânî iki bâb hâneyi, fevkānî bir bâb hâneyi ve sofayı müştemil, hudûdu bir tarafdan Macuncuzâde İbrahim mülküne, bir tarafdan Attâr Receb mülküne, bir tarafdan el-Hâc Hamza Vakfı’na ve bir tarafdan tarîk-ı âmma müntehî olan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla niyet-i sâfiye ve taviyet-i vâfiye üzere habs ve vakfeyledi. Menzil-i mezbûrda süknâyı evvelâ müddet-i hayâtınca kendine, sonra Zülfikar Beşe b. Abdullah nâm zevcine, sonra evlâdına, sonra vâkıfe-i merkūmenin utekāsına şart eyledi. Ba‘de’l-inkırâz, menzil-i mezbûrun icâre-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti ve menzil-i mezkûru li-ecli’t-tescîl mütevellî nasbettiği Pîrî Halîfe b. Süleyman’a teslîm, o dahî tesellüm eyledi. Vâki‘ ikrâr mütevellî-i mezkûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-i mezbûre vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu.

Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’s-sânî aşara min-Şa‘bâni’l-mu‘azzam li-sene selâse ve ışrîn ve elf.

Şühûdü’l-hâl: Derviş Ali b. Kurd, Ahmed b. Ahmed el-kayyım, el-Hâc Mustafa b. Nasuh, Hasan b. Abdullah er-râcil, Piyâle b. Yahya, Kabil b. Nasuh, İsa ed-debbâğ ve gayrühüm