Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 289 Hüküm no: 232 Orijinal metin no: [75a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mehlika Hatun bt. Abdullah’ın vakfiyesi Sûretün muharrecetün ani’l-asli’l-mahfûz nemekahü’l-fakīr Ahmed b. Mehmed el-müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Medîne-i mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından el-Hâc Hamza mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât Mehlika Hatun bt. Abdullah kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına ve sonra rücû‘ da‘vâsına vekâleti Hüseyin Çelebi b. Ali ve Hüseyin Çelebi b. Mustafa’nın şehâdeti ile sâbit olan Debbâğ Resul b. Hüdâverdi meclis-i şer‘-i şerîfe hâzır olup bi’l-vekâle şöyle ikrâr eyledi ki, müvekkile-i mezbûresi, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, aralarında sofa bulunan tahtânî iki bâb hâneyi, odayı, su kuyusunu, bahçeyi ve kenîfi hâvî, hudûdu bir tarafından İskender Ağa mülkü, üç tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla habs ve vakfetti. Vâkıfe-i mezbûre menzil-i mezkûrda süknâyı evvelâ müddet-i hayâtınca nefs-i nefîsesine, sonra müddet-i hayâtınca atîkası Rahime bt. Abdullah’a sonra onun evlâdına, evlâd-ı evlâdına, batnen ba‘de batnin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Sonra Debbağ Mehmed b. Hüseyin nâm kimseye kayd-ı hayâtla, sonra onun evlâdına, evlâd-ı evlâdına, batnen ba‘de batnin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Sonra Medîne-i münevvere -sallallâhü te‘alâ alâ-münevvirihâ- fukarâsına şart etti. Meremmeti menzilde sâkin olanlara, nezâret-i hasbiyyeyi ahâlî-i mahalleye şart etti. Sonra menzil-i mezbûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği İmâm Kemaleddin Efendi b. Sadî’te teslîm eyledi. O dahî tesellüm edip menzil-i mezkûrda sâir mütevellîler nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf etti. Vâki‘ ikrâr mütevellî-i mezbûr tarafından bi’l-müvâcehe tasdîk edildi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-ı mezbûre, vakf-ı akār İmâm-ı A‘zam Hazret-i Ebû Hanîfe-i Kûfî hazretleri yanında lâzım değildir diyerek menzil-i mezkûrun vakfiyyetinden rücû‘ edip silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî-i mezkûr her ne kadar vakf-ı akār imâm-ı kebîr ve hümâm-ı hatîr yanında lâzım değildir lâkin imâmeyn-i hümâmeyn İmâm Ebû Yusuf-ı sânî ve İmâm Muhammed b. el-Hasan el-Şeybânî kavilleri üzere ba‘de’l-vakf ve’t-teslîm ile’l-mütevellî sıhhat-i vakf lüzûmdan müfârakat etmeyip vakıf sahîh olunca lâzım dahi olur demişlerdir diye cevap verip akār-ı mezbûru teslîm etmekde nizâ‘ ve vâkıf-ı müşârun-ileyhe redden imtinâ‘ edip hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûruna murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ semi‘ahû fe-innemâ ismuhû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıf ale’l-kerîmi’r-rabbi’r-rahîm. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’r-râbi‘ aşara min-şehri Rebî‘i’l-evvel li-sene seb‘a ve ışrîn ve elf min-hicreti men-lehü’l-izzü ve’ş-şeref. Şühûdü’l-hâl: Hüseyin Halîfe b. Ali, Hüseyin Halîfe b. Mustafa el-müezzin, Hızır b. Ahmed, Pîrî Dede b. Hüdâverdi, el-Hâc Musa b. Ali, Seyyid Mehmed b. Seyyid Abdülcebbar, Hüseyin b. Hızır ve gayrühüm