Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 291 Hüküm no: 234 Orijinal metin no: [75b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Kamer Hatun bt. Abdullah’ın vakfiyesi Hasbiyallah Mâ fîhi min-asli’l-vakfi ve şürûtihî vazaha ledeyye ve’t-tezaha beyne yedeyye ve innî hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî fî-husûsihî ve umûmihî âlimen bi’l-hılâfi’l-vâki‘ beyne’l-eimmeti’l-eslâf ve ene’l-fakīr Ahmed b. Mehmed el-müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdü li-men lâ-gāyete li-inâyetihi’l-ezeliyye ve-lâ nihâyete li-hidâyetihi’l-aliyye ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-seyyidinâ Muhammedin seyyidi’s-seriyye ve alâ-âlihî ve sahbihî bükraten ve aşiyyeten, ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘i bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Hâcce Hatun mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât Kamer Hatun bt. Abdullah kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına ve sonra rücû‘ da‘vâsına vekâleti kendisini ma‘rifet-i şer‘iyye ile tanıyan el-Hâc Osman b. Abdullah er-râcil ve Maden Bey b. Abdülkerim el-Cündî nâm kimselerin şehâdeti ile sâbit olan fahrüs-‘s-sâdât Seyyid Mehmed Çelebi b. Seyyid Mustafa meclis-i şer‘a hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, müvekkile-i mezbûresi, dünyânın fâni, âhiretin bâki olduğunu idrâk ettiğinde, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu, ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, tahtânî ve fevkānî ikişer bâb hâneyi ve muhavvatayı hâvî, hudûdu bir tarafından Râbia Hatun bt. Mustafa mülkü, bir tarafından Mustafa Çelebi b. Mahmud mülkü, bir tarafından Maden Bey b. Abdülkerim el-cündî mülkü, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd olan cemî‘ mülk menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla niyet-i hâlise ve taviyet-i vâfiye ile habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ nefs-i nefîsesine, sonra mezkûr Maden Bey tarafındaki süflî ve ulvî hâneleri kızkardeşinin kızı Zamâne bt. Abdullah’a ve atîkası Kâmile bt. Abdullah’a birlikte şart etti. Râbia Hatun cânibindeki süflî ve ulvî hâneleri müddet-i hayâtınca er karındaşı Mehmed Ağa b. Abdullah’a şart etti… Vâki‘ ikrâr mütevellî-i mezkûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Hâl bu minvâl üzere iken vâkıfe-i mezbûre vakfiyyetten rücû‘ edip menzil-i mezkûrun silk-i mülküne idhâlini talep ve mütevellî-yi mezkûrdan istirdâd eyledi. Mütevellî redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr, bey‘i, hibesi ve îrâsı câiz olmayacak şekilde, müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’s-sâlis aşara mine’l-Muharremi’l-harâm li-sene semâne ve ışrîn ve elf el-hicriyye. Şühûdü’l-hâl: Hüseyin Bey b. Abdullah, Ahmed Beşe b. Abdullah er-râcil, Ahmed Çelebi b. Mahmud, el-Hâc Süleyman b. Mehmed, İvaz b. el-Hâc Bayram, Hasan Bey b. Abdullah el-cündî, Hasan b. Abdullah er-râcil, Hüseyin Bey b. Abdullah ve gayrühüm