Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 305 Hüküm no: 254 Orijinal metin no: [79b-2, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Cerrâh Ca‘fer Bey b. Abdullah’ın vasiyet yoluyla evini vakfettiğinin anlaşıldığı Hasbiyallâh El-emrü ke-mâ hurrire fîhi nemekahü’l-fakīr ileyhi sübhânehû Ahmed b. Resul el-müvellâ hılâfeten bi’l-mahkemeti bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Dülgeroğlu mahallesi sükkânından Zevvâk-ı sultânî Resul Ağa b. Mehmed ve İmâm Ahmed Efendi b. İshak Müezzin Abdülkerim Çelebi b. Hamza nâm kimseler meclis-i şer‘-i şerîfe hâzırûn olup, mahalle-i mezbûrede sâkin iken bundan akdem vefât eden Cerrâh Ca‘fer Bey b. Abdullah’ın zevcesi ve vârisi olan Mülâyim Hatun bt. Abdullah nâm hasm-ı câhıd mahzarında, âti’l-beyân vakfa mütevelliye olan sâhibetü hâze’l-kitâb Muhsine Hatun bt. Abdullah’dan sâdır olan da‘vâ-yı sahîha-i şer‘iyyede gıbbe’l-istişhâd şöyle şehâdet-i şer‘iyye ettiler ki, müteveffâ-yı mezbûr hâl-i sıhhatinde ve kemâl-i aklında iken bizim yanımızda ve katımızda, mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, fevkānî üç bâb hâneyi, iki fevkānî sofayı, tahtânî iki evi, tahtânî iki sofayı, kileri, su kuyusunu, eşcâr-ı müsmire ve gayri müsmireli bahçeyi müştemil, hudûdu iki tarafından Şeyh Sinan Vakfı, bir tarafından vakıf, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkı ve kâffe-i menâfi‘i ve merâfıkı ile ölürsem bu evi Mülâyim ve Muhsine bintey Abdullah nâm zevcelerime ve onların evlâdına, zükûr ve inâsdan batnen ba‘de batnin evlâd-ı evlâdına vakfettim diyerek habs ve vakfetti. Bunlardan sonra atîkaları Rıdvan b. Abdullah ve Zamâne bt. Abdullah’a, sonra onların evlâdına, sonra Medîne-i münevvere fukarâsına -alâ-münevvirihâ efdalü’s-salavât ve ekmelü’t-tahiyyât- şart etti. Menzil-i mezbûrun ücret-i misil ile kirâya verilip hâsıl olan ücret-i kirânın her sene Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti. Vakf-ı mezbûrunda tevliyeyi mezkûre Muhsine’ye, sonra mevkūfün-aleyhin en sâlihine, sonra hâkimin münâsib göreceği kimseye şart etti. Nezâret-i hasbiyyeyi ahâlî-yi mahalleye şart eyledi ve vasiyetinde musırran vefât etti. Şehâdeten sahîhaten şer‘iyyeten mahkûmeten bi-mûcibihâ hükmen sahîhan şer‘iyyen. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’l-âşir min-Şa‘bâni’l-mu‘azzam li-sene seb‘a ve ışrîn ve elf el-hicriyye. Şühûdü’l-hâl: Fahrü’l-kuzât Şeyh Celâleddin Efendi b. Şeyh Necmeddin, umdetü’l-müderrisîn Şa‘bân Efendi b. Abdülhalim, kâtibü’l-hurûf Mehmed Efendi, Ali Efendi b. Ali kâtibü’l-mahkeme, el-Hâc Mustafa b. Abdullah el-muhzır, Mustafa Beşe b. Hızır Çukadâr, İbrahim Çelebi b. Ebubekir el-müsta‘id, Ahmed b. İlyas, Ahmed b. İsa ve gayrühüm