Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 331 Hüküm no: 285 Orijinal metin no: [87b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Emine Hatun bt. Hamza’nın vakfiyesi Mâ-zükire fî-hâze’s-sakki’ş-şer‘î ve’s-sifri’l-mu‘teberi’l-mer‘î min-asli’l-vakfi ve şürûtihî ve tescîlihî ve sâiri kuyûdihî küllühû sahîhun lâ-raybe fîhi sâlimün an-sevbi şey’in yünâfîhi ene efkaru’l-verâ Mehmed b. Abdülkerîm el-müvellâ hılâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-medîneti’l-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’l-vâkıfü alâ-külli hâl. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Topkaşı mahallesinde sâkine sâhibetü’l-hayrât Emine Hatun bt. Hamza kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına ve sonra rücû‘ da‘vâsına vekâleti kendisini ma‘rifet-i şer‘iyye ile ârifân olan Ahmed Dede b. İsmail ve Ahmed b. Mahmud nâm kimselerin şehâdeti ile sâbit olan Mahmud b. Abdullah nâm kimse meclis-i şer‘-i şerîfe gelip bi’l-vekâle şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, müvekkile-i mezbûresi, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede kâin, ulvî ve süflî birer bâb hâneyi, ahırı, su kuyusunu, cüneyneyi ve kenîfi hâvî, hudûdu bir tarafından vekîl-i mezbûr mülkü, bir tarafından Ali Beşe b. Ahmed er-râcil mülkü, bir tarafından Mustafa b. Fazlı mülkü, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd cemî‘ mülk menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla niyet-i sâfiye ve taviyet-i vâfiye üzere habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ nefs-i nefîsesine sonra bundan akdem vefât eden kādı Hüsâm Efendi nâm zevcinin Mü’mine Hatun nâm kızına, sonra mezbûre Mü’mine’nin evlâdına, evlâd-ı evlâdına batnen ba‘de batnin ve karnen ba‘de karnin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Ba‘de’l-inkırâz, -ne‘ûzü bi’llâhi min-kahri’l-feyyâz- menzil-i mezbûrun mütevellî yediyle icâre-i mu‘tâde ile icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne münevvere -salla’llâhü te‘âlâ alâ-münevvirihâ- fukarâsına irsâlini şart etti. Ta‘mîr ve termîmi menzilde sâkin olanlara şart etti. Nezâret-i hasbiyyeyi ahâlî-yi mahalleye şart etti. Sonra li-ecli’t-tescîl mütevellî nasbettiği Müezzin Bayezid Halîfe b. Mehmed’e menzil-i mezbûru teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf etti. Vâki‘ ikrâr mütevellî-yi mezkûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Hâl bu minvâl üzere iken vekîl-i mezbûr vekâleti hasebiyle vakf-ı merkūmdan rücû‘ etmeyi talep ve menzil-i mezbûru müvekkilinin mülküne istirdâd etti. Hâkim vakıf husûsunda eimme-i eslâf beynindeki ihtilâfı da bilerek vakıf cânibini evlâ ve ahrâ görüp sıhhat-i vakfa ve lüzûmuna hükmetti. Menzil-i mezbûr bu sûretle tebdîl ve tağyîri kimse tarafından câiz olmayacak şekilde sahîh, lâzım ve müebbed bir vakıf oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm ve ecrü’l-vâkıfe ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’t-tâsi‘ aşere min-Cumâdelâhire li-sene ihdâ ve selâsîn ve elf. Şühûdü’l-hâl: Mehmed Efendi b. Yusuf, el-imâm, Mehmed Efendi b. Ahmed el-imâm, Mehmed Halîfe b. Hürrem el-müezzin, Mehmed Beşe b. Süleyman er-râcil, Ali Beşe b. Ahmed er-râcil, Mustafa b. Fazlı, Ahmed Çelebi b. Ali, İsmail Bey el-cündi, İshak b. Ahmed, Hasan Beşe b. Abdullah er-râcil, Ahmed b. Hasan, Ferruh Beşe b. Abdullah çukadâr, Musa Halfe b. Ali el-muhzır, Hasan Çelebi b. Musa el-muhzır