Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 345 Hüküm no: 301 Orijinal metin no: [92a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Râziye Hatun bt. Abdullah’ın vakfiyesi Mâ-tezammenehü’l-kitâbü ve havâhu ve iştemele aleyhi mantûkuhû ve fehvâhu min-asli’l-vakfi ve’ş-şürûti ve vücûhi’t-tasarruf ale’n-nemati’l-mebsût tekarrere küllühû ledeyye ve tebeyyene cemî‘uhû beyne yedeyye ve innî hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî fî-husûsihî ve umûmihî hükmen muhakkemen şer‘iyyen ve mezâen makdiyyen vâkıfen alâ-mevâkıfi’l-hılâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eşrâf ve ene’l-fakīr Muhammed b. eş-Şeyh Resûl el-müvellâ hilâfeten bi-mahkemeti Davudpaşa bi-medîneti Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdü li-veliyyihî ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-nebiyyihî Muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecma‘în ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Sâhibetü’l-hayrât ve’l-hasenât Râziye Hatun bt. Abdullah meclis-i şer‘-i şerîf-i şâmihu’l-imâd ve mahfil-i dîn-i münîf-i râsihul-evtâdda hâzıra olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar silk-i mülk-i sahîhinde ve samt-ı hakk-ı sarîhinde bulundurduğu, mahmiye-i medîne-i Kostantıniyye mahallâtından Molla Güranî mahallesinde vâki‘, tahtânî üç bâb hâneyi, su kuyusunu, cüneyneyi ve kenîfi hâvî, hudûdu bir tarafından Mehmed Ağa b. Abdullah mülkü, bir tarafından İskender Bey b. Abdullah mülkü, bir tarafından Hüseyin Bey b. Abdullah mülkü ve Fâtıma Hatun mülkü, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla niyet-i hâlisa ve taviyyet-i vâfiye üzere habs ve vakfetti. Süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ kendisine, sonra müddet-i hayâtınca Belkıs bt. Abdullah nâm atîkına, ba‘de vefâtihâ Rıdvan b. Abdullah ve Mülâyim bt. Abdullah ve Sâliha bt. Abdullah ve Canfedâ bt. Abdullah nâm utekāsına, sonra bunların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, evlâd-ı evlâd-ı evlâdına neslen ba‘de neslin ile’l-inkırâz şart eyledi. Sonra Medîne-i münevvere fukarâsına şart eyledi. Ta‘mîr ve termîmi menzilde sâkin olanlara şart etti. Vâkıfe-i mezbûre sonra menzil-i mezkûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Mehmed b. Mehmed el-müezzin nâm kimseye teslîm eyledi. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf etti. Vâki‘ ikrâr mütevellî-yi mezbûr tarafından vicâhen ve şifâhen tasdîk edildi. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıfe-i mezkûre İmâm-ı a‘zam Ebû Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıfe ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’s-sâdis aşere min-Cumâdelûlâ li-sene ihdâ ve selâsîn ve elf. Şühûdü’l-hâl: Fahrü’l-meşâyihi’l-kirâm Derviş Mehmed Efendi, Mustafa Halîfe b. İbrahim el-müezzin, Hüseyin Halîfe b. Mehmed el-müezzin, Mahmud b. Mehmed, Hüseyin Bey b. Abdullah el-cündî, Davud b. Abdullah er-râcil, Ali b. Abdurrahman, Hüseyin Efendi b. Mehmed el-imâm, Süleyman Efendi b. Seyfullah el-imâm, Mehmed b. Abdullah er-râcil, Hüseyin b. Ca‘fer ve gayrühüm mine’l-hâzırîn