Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 365 Hüküm no: 314 Orijinal metin no: [98b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mahmud Ağa b. İshak’ın vakfiyesi Tâla‘tühû ve vecedtühû kad vâfeka’ş-şer‘a’ş-şerîf nemmekahü’l-fakīr ileyhi sübhânehû Ahmed b. Mehmed el-Kādî bi-medîneti Üsküdar el-mahmiye -afâ anhümâ rabbü’l-bârî- Mâ-vüfika ve sutire ve zübire fîhi ledeyye eş-şer‘u sahîhün ve muvâfikun lâ-raybe fîhi gıbbe ri‘âyeti mâ-yecibü ri‘âyetühû şer‘an hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî aslen ve fer‘an harrerehü’l-abdü’l-fakīr ile’l-meliki’l-kadîr Abdülvehhâb b. merhûm Mustafa el-müvellâ bi’l-mahalleti’l-ma‘mûre hilâfeten bi-medîneti Üsküdar el-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’llezî tevahhede bi-vasfi’l-ezeliyye ve’l-bekā ve tekaddese an-vasmeti’z-zevâl ve’l-fenâ ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-resûlihî Muhammedin el-Mustafa ve alâ-âlihî ve eshâbihî hüm mesâbîhu’r-recâ ve nücûmü’l-hüdâ ve ba‘de, işbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i medîne-i Üsküdar mahallâtından Ma‘mûre mahallesinde sâkin zevvâk zümresinden fahrü’l-akrân Mahmud Ağa b. İshak meclis-i şer‘-i şerîfe gelip şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar silk-i mülk-i sahîhinde ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, yedi bâb fevkānî ve tahtânî hâneyi, sofayı, hamamı, mutfağı, şehnişîni, ahırı, su kuyusunu, cüneyneyi, kenîfi ve muhavvatayı müştemil, hudûdu bir tarafından el-Hâc Ali b. Abdülgani mülkü, bir tarafından Ali Bâli b. Süleyman ülkü, bir tarafından İnâyet bt. Abdullah mülkü ve Şem‘i Hatun bt. Ahmed Dede mülkü, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayât da ola evvelâ nefs-i nefîsesine sonra evlâdına, evlâd-ı evlâdına ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Ba‘de’l-inkırâz zevcesi Mihrimah bt. Abdullah’a şart etti. Ba‘de vefâtihâ, Medîne-i münevvere fukarâsına şart etti. Tevliyeyi mâdâm ki hayâtda ola kendisine, sonra evlâdının en sâlihine, sonra zevce-i mezbûresine, sonra Medîne-i mübâreke evkāfı mütevellîsine şart etti. Sonra menzil-i mezkûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Abdurrahman b. Hasan nâm kimseye teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf eyledi. Mütevellî-i mezbûr vâki‘ ikrârı vicâhen ve şifâhen tasdîk etti. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıf-ı mezkûr İmâm-ı a‘zam Ebû Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâsıtı Zilhicce li-sene isneteyn aşere ve elf. Şühûdü’l-hâl: Fahrü’l-emâcid ve’l-ekârim İshak Efendi b. Abdüddâim el-mütevellî alâ-vakfi’l-merhûme Vâlide bi-medîneti Üsküdar ve fahrü’l-imtisâl Malkoç Bey b. Münîr, el-Hâc Mustafa b. Hüseyin, Derviş Bey b. İskender, Mustafa Bey b. Abdullah, Ahmed Resi b. Ali es-sâkin bi-Gelibolu, Davud b. Ali el-muhzır, Mehmed b. Resûl, Halil b. Mehmed, Mehmed b. Abdullah, Hasan b. Abdullah, Ali b. Abdullah