Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 442 Hüküm no: 387 Orijinal metin no: [125b-3] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Dülgerzâde mahallesinden Muhsine Hatun bt. Emrullah’ın mülk evini vakfetmesi Bu kitâb-ı sıhhat-nisâbın tahrîrine bâdî budur ki, mahmiye-i İstanbul’da Dülgerzâde mahallesi sâkinlerinden sâhibetü’l-hayrât râgıbetü’l-meberrât Muhsine Hatun bt. Emrullah mahfil-i kazâda vakf-ı âti’l-beyâna li-ecli’t-tescîl ve lâ-büdde mennehû eflân bu hakīr [ü] celîl? için mütevellî nasb ettiği Abdülmuttalib Efendi b. Lütfullah mahzarında ikrâr edip mahalle-i mezbûrede vâki‘ bir tarafdan Mehmed b. Ahmed mülkü ve bir tarafdan Âişe mülkü ve bir tarafdan Hasan Beşe mülkü ve bir tarafdan tarîk-i âm ile mahdûd olup bir bâb beyti ve kenîfi ve bi’r-i mâ’î ve tûlen yirmi iki buçuk ve arzen altı buçuk arsayı müştemil olan mülk menzilimi bi-cümleti’t-tevâbi‘ ve’l-levâhık hasbeten lillâhi te‘âlâ vakf edip şöyle şart eyledim ki, menzil-i mezbûrda evvelâ kendim hayâtda olduğumca sâkine olam, ba‘de’l-vefât karındaşım Haydar Çavuş ba‘dehû evlâdı evlâdı evlâdı sâkin olalar, ba‘de’l-inkırâz îcâr olunup ücreti Medîne-i Münevvere fukarâsına irsâl oluna ve mevkūfün-aleyh olanlar zamânlarında hasbî mütevellî olalar, ba‘dehû Medîne-i Münevvere fukarâsına intikāl ettikde Medîne-i Münevvere Evkāfı’na mütevellî olan kimesne mütevellî ola ve medîne-i mezbûre evkāfına nâzır olan hasbî nâzır ola deyu tebyîn-i şurût edip menzil-i mezbûru mütevellî-i merkūma teslîm ettim, ol dahi kabz ve tasarruf eyledi dedikde gıbbe’t-tasdîki’ş-şer‘î vâkıfe-i mezbûre semt-i âhara sâlik olup vakf-ı akār inde’l-İmâmi’l-a‘zam sahîh, gayr-ı lâzım olmağın vakf-ı merkūmdan rücû‘ ettim, menzil-i mezbûru bana teslîm eylesin deyu istirdâd edicek, mütevellî-i mezbûr cevâbında fi’l-hakīka vakf-ı akār ol imâm-ı celîlü’l-mikdâr katında gayr-ı lâzımdır, lâkin imâmeyn-i hümâmeyn Ebû Yusuf Ya‘kub el-İmâmü’s-sânî ve el-İmâmü’s-sâlis Muhammed b. Hasan eş-Şeybânî katlarında sıhhate lüzûm lâzımdır, husûsan mütevellîye teslîm olunmuş ola deyu imtinâ‘ edip muvakkı‘-ı sadr-ı kitâb olan hâkim-i hâsım-ı vâlâ-cenâb hazretlerine murâfa‘a olduklarında ol dahi cânib-i vakfa nâzır ve mennâ‘un li’l-hayr olmakdan hazer edip imâmeyn-i hümâmeyn re’y-i reşîd ve mezheb-i sedîdleri üzere lüzûmuna âlimen bi’l-hilâf hükm buyurulmağın menzil-i mezbûr alâ-cemî‘i’l-mezâhib vakf-ı sahîh-i lâzib olup min-ba‘d nakz ve nakzına mecâl muhâl ve ibtâl ve iclâli [ihlâli] mümteni‘ü’l-ihtimâl oldu. Hurrire fî-gurreti Cemâziyelâhir li-sene erba‘a ve selâsîn ve elf. [126a] Şühûdü’l-hâl: Ahmed Efendi b. İshak el-imâm, Süleyman b. Abdullah es-serrâc, Ali Bey b. Abdullah el-mi‘mâr, Yusuf Bey b. Abdullah el-mi‘mâr, Davud Beşe er-râcil, Ali Beşe er-râcil, Ferhad b. Abdullah, Hâzır Şubaşı, Habib b. Abdullah, Ali b. Mehmed ve gayruhüm mine’l-hâzırîn ve’l-gāibîn.