Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 573 Hüküm no: 517 Orijinal metin no: [166b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Hacı Mehmed b. Ali’nin vakfiyesi Vaddaha ve sahha mâ-fîhi ledeyye ve tehakkaka küllühû beyne yedeyye ve hakemtü bi’s-sıhhati ve’l-lüzûmi ale’l-vechi’l-ma‘hûd ve’n-nemati’l-mersûm âlimen bi’l-hilâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eslâf ve ecilleti’l-eşrâf harrerehü’l-fakīr ile’llâhi te‘âlâ Ahmed b. Mehmed el-müvellâ bi-medîneti Galata el-mahmiye el-mahrûsa -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’llezî nevvera sudûra ibâdihî bi-envâri envâ‘i’s-sadakāt ve’l-hayrât ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-nebiyyihî Muhammedin seyyidi’l-kâinât ve eşrefi’l-mevcûdât ve alâ-âlihî ve ashâbihî ecma‘în ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Hâric-i mahmiye-i Galata’da Kasımpaşa kasabası mahallâtından Tezkiyeci mahallesinde sâkin Hacı Mehmed b. Ali nâm kimse dünyânın fâni, âhiren bâki olduğunu tedebbür edip âhiret azığı tedârik etmeyi murâd ettiğinde meclis-i şer‘-i şerîfe hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i mezbûrede vâki‘, hudûdu bir tarafından Süleyman Bey b. Abdullah mülkü, bir tarafından Havva Hatun bt. Mustafa mülkü, bir tarafından tarîk-ı hâs, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd, dört bâb fevkānî hâneyi, iki fevkānî sofayı, iki bâb tahtânî hâneyi, kileri, su kuyusunu, kenîfi ve cüneyneyi hâvî cemî‘ menzilini cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Mahmud Bey b. Ömer nâm kimseye teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf etti. Vâkıf-ı mezbûr menzil-i mezkûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ nefs-i nefîsesine sonra, Yusuf b. Abdullah nâm kimseye ve Ayni bt. Abdullah ve Belkıs bt. Abdullah nâm âzâdlı câriyelerine sonra bunların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, batnen ba‘de batnin ve neslen ba‘de neslin ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Ba‘de’l-inkırâz menzil-i mezbûrun mütevellî yediyle icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti. Tevliyet-i hasbiyyeyi mezbûr Yusuf’a, sonra atîkası mezbûre Ayni’ye, sonra diğer atîkası Belkıs’a şart etti. Menzil-i mesfûrun ta‘mîr ve meremmetini sâkinlerine şart etti. Mütevellî-i mezbûr vâki‘ ikrârı vicâhen ve şifâhen tasdîk etti. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıf-ı mezkûr İmâm-ı a‘zam Ebû Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’s-sâbi‘ min-şehri Recebi’l-ferd li-sene erba‘a ve selâsîn ve elf min-hicreti men-lehü’l-izzü ve’ş-şeref. Şühûdü’l-hâl: El-hâc Osman b. Mehmed, el-Hâc İbrahim b. Mehmed, İbrahim Bey b. Abdullah el-cündî, Arslan Beşe b. Abdullah er-râcil, el-Hâc Ahmed b. Abdullah, Şa‘bân b. Abdullah, Ahmed b. Mustafa, Piyâle b. Abdullah, Şa‘bân b. Hamza, Hüseyin b. Hasan ve gayrühüm mine’l-hâzırîn