Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 576 Hüküm no: 520 Orijinal metin no: [167b-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Sinan b. Abdullah’ın vakfiyesi Mâ-hurrire fîhi min-asli’l-vakfi ve şerâitihî sahha ledeyye ve’ttezaha beyne yedeyye ve innî hakemtü bi-sıhhatihî ve lüzûmihî fî-husûsihî ve umûmihî âlimen bi’l-hilâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eslâf harrerehü’l-fakīr Mustafa b. Mehmed el-müvellâ bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye -ufiye anhümâ- Elhamdülillâhi’l-vâkıf alâ-cemî‘i’l-esrâr ve’s-salâtü ve’s-selâmü alâ-nebiyyihî Muhammedin ve âlihi’l-ahyâr ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Sâhibü’l-hayrât ve’l-hasenât ve râgıbü’s-sadakāt ve’l-meberrât Sinan b. Abdullah nâm kimse meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîf el-masûn ani’t-tağyîr ve ‘t-tahrîfe hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Defterdâr Ahmed Çelebi mahallesinde vâki‘, fevkānî bir bâb hâneyi, muhavvatayı, eşcâr-ı müsmire ve gayri müsmireli bahçeyi ve kenîfi hâvî, hudûdu, bir tarafından Muharrem b. Mahmud mülkü, bir tarafından Müstedam Çavuş b. Abdullah mülkü, bir tarafından Ayni Hatun bt. Mehmed mülkü, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle hudûdu ve kâffe-i hukukuyla niyet-i sâfiye ve taviyyet-i vâfiye üzere habs ve vakfetti. Menzil-i mezbûrda süknâyı mâdâm ki hayâtda ola evvelâ nefs-i nefîsesine, sonra Kaya Hatun bt. İlyas nâm zevcesine şart etti. Sonra menzil-i mezbûrun icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına sarf edilmesini şart etti. Tevliyeyi evkāf-ı mezbûreye kim mütevellî ise o kimseye şart etti. Tağyîr ve tebdîli müddet-i hayâtınca kendisine şart etti. Vakt-i hâcetde meremmeti menzilde sâkin olanlara şart etti. Menzil-i mezbûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği mezbûr Ahmed b. Yusuf’a teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf eyledi. Mütevellî-i mezbûr vâki‘ ikrârı vicâhen ve şifâhen tasdîk etti. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıf-ı mezkûr İmâm-ı a‘zam Ebû Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fî-evâsıtı şehri Zilka‘deti’ş-şerîfe li-sene seb‘a ve elf. Şühûdü’l-hâl: Ali Halîfe b. Mehmed el-imâm, Mehmed Çelebi b. Halil el-imâm, Halil b. Yunus el-müezzin, Ahmed b. Halil, Mustafa b. Hızır, Ali b. Abdullah er-râcil, el-Hâc Ahmed b. el-Hâc Murad, Hasan b. Abdullah, Ahmed b. Mustafa, Rıdvan b. Abdullah, Ayas b. Tayyib ve gayrühüm mine’l-hâzırîn