Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 584 Hüküm no: 528 Orijinal metin no: [171a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Suyolcusu el-Hâc Mehmed b. Hızır’ın vakfiyesi Vakıfnâme-i el-Hâc Mehmed b. Hızır eş-şehîr bi-Sulyolcusu Mâ-hurrire fî hâze’l-kitâbi’ş-şer‘î min-asli’l-vakfi ve’ş-şürûti ale’n-nemati’l-muharreri’l-mebsût sahha küllühû ledeyye ve vaddaha cemî‘uhû beyne yedeyye ve hakemtü bi’s-sıhhati ve’l-lüzûmi fi’l-husûs ve’l-umûm âlimen bi’l-hilâfi’l-cârî beyne’l-eimmeti’l-eşrâf ve ene’l-fakīrü ileyhi ta‘âlâ Hasan b. Mustafa el-müvellâ hilâfeten bi-Kostantıniyyeti’l-mahmiye Ahsenü mâ-yüftahü bihî küllü defterin ve menşûrin hamden li’llâhi’l-hamîdi’l-gafûr el-vâkıfü alâ-cemî‘i mâ-fi’l-kenzi ve’z-zuhûr el-muttali‘u alâ-celiyyâti’l-ahvâl ve hafiyyâti’l-umûr sümme’s-salâtü alâ-Muhammedin eşrafü’l-enbiyâi ve’l-mürselîn ammâ ba‘d. İşbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Hâssa suyolcularından el-Hâc Mustafa b. Hızır kıbelinden âti’z-zikr vakıf ikrârına ve sonra rücû‘ da‘vâsına vekâleti Yahya b. Abdurrahman ve Receb b. Süleyman’ın şehâdeti ile sâbit olan el-Hâc Ali b. Davud meclis-i şer‘-i şerîf ve mahfil-i dîn-i münîfe hâzır olup tescîl maksadıyla mütevellî nasbedilen el-Hâc Mustafa b. Süleyman mahzarında bi’l-vekâle şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, müvekkil-i mezbûru dünyânın fâni âhiretin bâki olduğunu tedebbür edip âhiret azığı tedârik etmeyi murâd ettiğinde işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahmiye-i Kostantıniyye mahallâtından Molla Gürânî mahallesinde vâki, tahtânî iki bâb hâneyi, muhavvatayı ve kenîfi müştemil, hudûdu bir tarafından Şeyh Mehmed Efendi veresesi mülkü ve tarîk-ı âm ile, iki tarafından fahrü’l-akrân Hızır Subaşı b. Abdülmennan mülkü ile mahdûd bulunan cemî‘ menzilini cümle hudûdu ve kâffe-i hukukuyla niyet-i sâfiye ve taviyyet-i vâfiye üzere habs ve vakfetti. Süknâ, îcâr ve gayrı tasarrufâtı madâm ki hayâtda ola kendisine şart etti. Tebdîl ve tağyîri müddet-i hayâtınca kendi yedinde tuttu. Ba‘de vefâtihî menzil-i mezbûrda süknâyı zevcesi Hadice Hatun bt. Abdullah’a şart etti. Ba‘de vefâtihâ, fahrü’l-akrân Ahmed b. el-Hâc Ca‘fer ve Receb b. Süleyman nâm iki tilmîzine şart etti. Ba‘de vefâtihimâ bunların evlâdına, evlâd-ı evlâdına, ile’l-inkırâz evlâd-ı evlâd-ı evlâdına şart etti. Ta‘mîr ve termîmi sâkin olanlara şart etti. Ba‘de inkırâzi’l-kül, menzil-i mezbûrun icâreye verilip hâsıl olan ücret-i kirânın Medîne-i münevvere fukarâsına irsâlini şart etti. Vâkıf-ı mezbûr sonra menzil-i mezkûru mütevellî nasbettiği kimseye teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf eyledi. Mütevellî-i mezbûr vâki‘ ikrârı vicâhen ve şifâhen tasdîk etti. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıf-ı mezkûr İmâm a‘zam Ebu Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Fi’l-yevmi’s-sâbi‘ min-şehri Receb min-şühûri sene ihdâ ve ışrîn ve elf. Şühûdü’l-hâl: Hamza Efendi b. Yusuf el-imâm bi-Molla Gürânî, Mehmed Halîfe b. Yusuf el-imâm, Mustafa b. İbrahim el-müezzin, Salih b. Hızır el-müezzin, Mustafa b. Ahmed el-kayyım, Ahmed b. Abdullah, Hasan Bey b. Abdullah, Mahmud b. Abdullah er-râcil, Yahya b. Abdürrahman, Ramazan b. Hasan, Mehmed b. Yahya, Mehmed b. Abdülkerîm, Ahmed b. el-Hâc Mehmed, el-Hâc Mustafa b. Süleyman, Ebûbekir b. Osman, Du‘âcı Hamza el-muhzır, el-Hâc Ali b. Abdullah kethüdâ-yı muhzırîn ve gayrühüm mine’l-hâzırîn