Evkaf-ı Hümâyûn Müfettişliği 1 Numaralı Sicil (H. 1016-1035 / M. 1608-1626) cilt: 45, sayfa: 610 Hüküm no: 553 Orijinal metin no: [179a-1, Arapça] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Çukadâr Ali Bey b. Abdülmennan’ın vakfiyesi Vaka‘a zâlike’l-hükmü bi’l-vakfi ba‘de en yerû‘a külle mâ yetevakkafü aleyhi âlimen bi’l-hilâfi beyne’l-eimmeti’l-eslâfi’l-eşrâf mine’l-abdi’l-fakīr Receb b. Mahmud el-Kādî bi-medîneti Üsküdar el-mahrûse -ufiye anhümâ- Yu‘teberü mâ-fîhi inde sübûtihî şer‘an ketebehû Yahya el-fakīr -ufiye anhü- Hamden li-men imtedde medâhu ve tevhîden kemâ vehhadehü’l-avâhu ve’s-salâtü alâ-habîbihî Muhammedin ellezî estafâhu ve alâ-âlihî ve ashâbihî ashâbü’l-yakz ve’l-intibâh amâ ba‘d, işbu mazmûnunda vakıf ikrârından bahseden sahîh ve şer‘î bir hüccettir. Mahmiye-i Üsküdar mahallâtından Karakadı mahallesinde sâkin eş-şehîr bi-Çukadâr Ali Bey b. Abdülmennan nâm kimse, âti’z-zikr vakfına tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği Mehmed Bey b. Abdullah el-cündî nâm kimse mahzarında meclis-i şer‘-i şerîfe hâzır olup şöyle ikrâr ve i‘tirâf eyledi ki, işbu vakıf ikrârının kendisinden sudûruna kadar mâliki olduğu ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahalle-i merkūmede vâki‘, muhavvateyni hâvî, muhavvata-i dâhiliyesi tahtânî ve fevkānî ikişer bâb hâneyi, kileri, sofayı, sundurmayı, fırını cüneyneyi müştemil, muhavvata-i hâriciyesi fevkānî üç bâb hâneyi, şehnişîni ve ahırı müştemil, hudûdu bir tarafından el-Hâc Mehmed b. Ahmed mülkü, bir tarafından Fâtıma Hatun bt. Mehmed mülkü, bir tarafından Hadice Hatun bt. İsa mülkü ve mahalle-i mezbûre imâmına meşrûta ev, bir tarafından tarîk-ı âm ile mahdûd menzilini … cümle tevâbi‘i ve levâhıkıyla habs ve vakfetti. Vâkıf-ı mezbûr sonra menzil-i mezkûru tescîl maksadıyla mütevellî nasbettiği mezbûr Mehmed Bey’e teslîm etti. O dahi tesellüm edip sâir mütevellîler evkāfda nasıl tasarruf ettiler ise öyle tasarruf eyledi. Mütevellî-i mezbûr vâki‘ ikrârı vicâhen ve şifâhen tasdîk etti. Emr-i vakf-ı mezbûr vech-i mastûr üzere tamâm olduğunda vâkıf-ı mezkûr İmâm-ı a‘zam Ebû Hanîfe katında vakfın adem-i lüzûmuna mütemessiken vakfiyyetten rücû‘ edip menzilin mülk-i sahîhine ilhâkını talep ve istirdâd eyledi. Mütevellî, imâmeyn-i hümâmeynin re’ylerine tevfîkan redden imtinâ‘ edince hâkim-i muvakki‘ü’l-kitâb huzûrunda murâfa‘a edip tarafeynden hüküm taleb ettiklerinde hâkim-i mûmâ-ileyh, cânib-i vakfı ihtiyâr edip menzil-i merkūmun vakfiyetinin lüzûmuna -âlimen bi’l-hilâf beyne’l-eimmeti’l-eşrâf- hükmetmekle vakf-ı mezbûr müseccel, müebbed bir vakıf olarak bi’l-ittifâk evkāf-ı lâzimeden oldu. Fe-men beddelehû ba‘de mâ-semi‘ahû fe-innemâ ismühû ale’llezîne yübeddilûnehû inna’llâhe semî‘un alîm. Ve ecrü’l-vâkıf ale’l-hayyi’l-cevâdi’l-kerîm. Cerâ zâlike ve hurrire fi’l-yevmi’r-râbi‘ aşere min-Şa‘bâni’l-mu‘azzam li-sene tis‘a ve ışrîn ve elf min-hicreti men lehü’l-izzü ve’ş-şeref. Şühûdü’l-hâl: Umdetü’l-müderrisîn Seyyid Abdullah Efendi b. el-müvellâ Muslihuddin Efendi, Seyyid Fazlullah Efendi b. Mahmud el-imâm, Hasan efendi b. Abdullah el-kādî, Şa‘bân Halîfe b. Abdi el-imâm, İbrahim Beşe b. Abdullah er-râcil, Mehmed b. Abdullah, Ali b. Abdullah, Ali b. Ahmed el-cündî, Halil b. İbrahim, Mehmed b. İbrahim, Mehmed b. İbrahim, Mehmed Çelebi b. Halil ser-doğancıyân, İbrahim b. Ali, b. Mehmed el-muhzır, Mehmed Çelebi b. el-muhzır, Kara Ali b. Abdullah el-muhzır, Mustafa b. Mehmed el-muhzır, Hasan b. Polad el-muhzır ve gayrühüm