Eyüb Mahkemesi (Havass-ı Refia) 74 Numaralı Sicil (H. 1072 - 1073 / M. 1661 - 1662) cilt: 28, sayfa: 358 Hüküm no: 372 Orijinal metin no: [82a-1] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Halil Çelebi b. İbrahim’in borcuna karşılık menzilini rehin vermesi Medîne-i Hazret-i Ebâ Eyyûb el-Ensârî -dâme fî rıdvâni’l-Bârî-’de Sofular mahallesinde sâkin Halil Çelebi b. İbrahim meclis-i şer‘de Kâğıdhâne nâm karyede sâkin iken bundan akdem vefât eden Ali Çelebi b. Süleyman nâm müteveffânın sulbî sagīr oğlu Süleyman’ın tesviye-i umûru için kıbel-i şer‘den mansûb vasî olan üvey babası fahrü’l-kuzât Nasuh Ağazâde Mehmed Efendi mahzarında ikrâr-ı tâm ve takrîr-i kelâm edip sagīr-i mezbûrun emlâk-i mevrûsesinden olup zarûret-i nafakası olmağla vasîsi mezbûr yedinden müşterâ ve makbûz lede’l-ahâlî ve’l-cîrân ma‘lûmü’l-hudûd menzil bahâsından sagīr-i mezbûra zimmetimde edâsı lâzım dört bin fıddî akçeyi mezbûra def‘aten edâ ve teslîme iktidârım olmamağla vasiyy-i mezbûr Mehmed Efendi târih-i kitâbdan iki yüz seksen gün tamâmına değin te’cîl etmeğin ben dahi karye-i mezbûrede vâki‘ bir tarafdan Hüseyin Beşe b. Abdullah mülkü ve bir tarafdan Ahmed mülkü ve tarafeyni tarîk-i âm ile mahdûd olup karye-i mezbûrede vâki‘ mukaddemâ sagīr-i mezbûrun babası müteveffâ-yı mezbûrdan müntakil mülk-i mevrûsu olup zarûret-i nafakası olmağla ba‘de’l-müzâyede vasîsi mûmâ-ileyhden iştirâ eylediğim mülk menzilimi bi cümleti’t-tevâbi‘ ve’l-levâhık vasiyy-i müşârün-ileyh yedine rehn-i makbûz vaz‘ ü teslîm eylediğimde ol dahi ber minvâl-i muharrer irtihân ve ba‘de’t-tahliyye kabz ve kabûl eyledi inşâ’allâhü te‘âlâ ecel-i mezkûr hulûlünde meblağ-ı mezbûru edâ ve teslîm edip fekk-i rehin oluna dedikde gıbbe’t-tasdîki’l-mu‘teber mâ hüve’l-vâki‘ bi’t-taleb ketb olundu. Fi’l-yevmi’s-sânî ve’l-ışrîn min Zilhicceti’ş-şerîfe li sene isneteyn ve seb‘în ve elf. Şuhûdü’l-hâl: Umdetü’l-kuzâti’l-İslâm Mehmed Efendi, Mehmed Bey b. Hasan, Ali Çelebi b. Mahmud, Eyüb Çelebi b. Mehmed, Dilâver Muhzır, Mehmed Muhzır, Mehmed Efendi b. Hâbil ve gayruhüm mine’l-hâzırîn.