Eyüb Mahkemesi (Havass-ı Refia) 90 Numaralı Sicil (H. 1090 - 1091 / M. 1679 - 1680) cilt: 31, sayfa: 111 Hüküm no: 63 Orijinal metin no: [12a-1] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Süleyman Ağa b. Ramazan’ın evini Hatice bt. Abdülmennân’a hibe etmesi Husûs-ı âti’l-beyânın mahallinde ketb ve tahrîri iltimâs olunmağın savb-ı şer‘-i şerîfden mevlânâ Mehmed Efendi b. Nasuh irsâl olunup ol dahi medîne-i Hazret-i Ebâ Eyyûb-i Ensârî -radiye anhu Rabbühü’l-Bârî- mahallâtından Baba Haydar mahallesi sâkinlerinden fahrü’l-emâsil ve’l-akrân Süleyman Ağa b. Ramazan’ın menziline varılıp zeyl-i rakīmde mektûbetü’l-esâmî cemâ‘at-i müslimîn huzûrlarında akd-i meclis-i şer‘-i mübîn eyledikde mûmâ-ileyh Süleyman Ağa meclis-i ma‘kūd-ı mezbûrda zevce-i menkûhası işbu râfi‘atü’l-kitâb Hatice bt. Abdülmennân nâm hâtun tarafından husûs-ı âti’l-beyâna vekîl olup hasm-ı câhid mahzarında mezbûrenin zâtını ma‘rifet-i şer‘iyye ile ârifân olan Mehmed Çelebi b. Mehmed ve diğer Mehmed b. Ali şehâdetleriyle şer‘an vekâleti sâbite olan Murtaza Bey b. Ahmed nâm kimesne mahzarında tâyi‘an ikrâr-ı tâm ve takrîr-i kelâm edip hibe-i âti’z-zikrin sudûruna değin silk-i mülk-i sahîhimde münselik olup mahalle-i mezbûrede vâki‘ bir tarafdan İbrahim Ağa b. ( ) mülkü ve bir tarafdan âhar zevce-i menkûhalarım Rukiye ve Râbia hâtunlara hibe ettiğim menziller ve bir tarafdan ba‘zan haffâf Hasan tasarrufunda olan menzil ve ba‘zan tarîk-i âm ile mahdûd üç fevkānî oda ve iki sofa ve dehliz ve matbah ve kiler ve bir hizmetkâr odası ve bir mahzen ve bi’r-i mâyı ve havuzu ve zât eşcâr-ı müsmire ve gayr-ı müsmire bahçeyi müştemil menzilimi cemî‘ tevâbi‘ ve levâhıkı ile ba‘de’t-tahliyyeti’ş-şer‘iyye şurût-ı müfsideden âriye zevcem müvekkile-i merkūme Hatice Hâtun’a hibe-i sahîha-i şer‘iyye ile hibe ve teslîm ve temlîk eylediğimde vekîl-i mezbûr Murtaza Bey dahi meclis-i hibede menzil-i mahdûd-ı mezkûru müvekkile-i mezbûre Hatice Hâtun için ittihâb ve tesellüm ve temellük ve kabz u kabûl eyledim ba‘de’l-yevm menzil-i mahdûd-ı mezkûrda benim vechen mine’l-vücûh alâka ve medhalim kalmadı zevcem müvekkile-i merkūme Hatice Hâtun’un mülk-i mevhûbudur keyfe mâ teşâ’ ve haysü mâ tahtâr mutasarrıfe olsun dedikde gıbbe’t-tasdîki’ş-şer‘î vâki‘ hâli mevlânâ-yı mezbûr mahallinde tahrîr ba‘dehû ma‘an irsâl olunan Ali b. Abdullah ile meclis-i şer‘a gelip vukū‘u üzre inhâ etmeğin mâ vaka‘a bi’l-ibtigā kayd şüd. Fi’l-yevmi’s-sânî aşer min şehri Recebi’l-ferd li sene tis‘în ve elf. Şuhûdü’l-hâl: Umdetü’l-vâ‘izîn zübdetü’n-nâsihîn eş-Şeyh Ali Efendi b. Veli el-Erzincânî, Fahrü’l-eşbâh Mesud Ağa b. Sefer, el-Hâc Halil b. Mehmed, Eyüb Efendi b. Mustafa, Mahmud Ağa b. Zülfikār, Mehmed Ağa b. Ömer Efendi el-Erzincânî, Ali Efendi b. Ömer Yazıcı el-Erzincânî, Osman Efendi b. Mehmed el-İmâm, İbrahim Efendi b. Hasan, Sâlih Çelebi b. Mehmed, Ahmed Çelebi b. Veliyyüddin el-Erzincânî, Abdullah Çelebi b. İmâ[m]zâde?, Ali b. Abdullah ve gayruhüm mine’l-hâzırîn