İstanbul Mahkemesi 12 Numaralı Sicil (H. 1073-1074/M. 1663-1664) cilt: 16, sayfa: 919 Hüküm no: 1258 Orijinal metin no: [137b-1] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Raziye bt. Ferhad’ın, Ferhad b. Ali aleyhindeki menzil davasında haksız olduğu Mahmiye-i İstanbul’da Dülgerzâde mahallesi sâkinelerinden Raziye bt. Ferhad tarafından husûs-ı âtîye vekîl olup bi mâ hüve tarîki’s-sübût vekâleti sâbite olan zevci Sâlih Çelebi b. ( ) meclis-i şer‘-i kavîmde menzil-i âti’z-zikre vâzı‘u’l-yed olduğu şer‘an [sâ]bit olan Ferhad b. Ali mahzarında üzerine da‘vâ edip merhûm sâhibü’l-hayrât Ahmed Bey mahalle-i merkūmede vâki‘ muhavvatayı müştemil olup dâhiliyyesi iki ulvî beyti ve mâbeyninde bir havlu ve iki süflî beyti ve bi’r-i mâyı ve tahtapûş ve şehnişînî ve arz-ı hâliyeyi ve hâriciyyesi bir ahırı ve üzerinde iki beyti ve bir kenîf-i müştereki müştemil olup bir tarafı Mehmed Çelebi el-Kâtib mülkü ve merhûm Hayreddin vakfı ve Abdi b. Sâlih mülkü ile ve tarîk-i âm [ile] mahdûd olan mülk menzili evvel kendi nefsine ve ba‘dehû muhavvata-i dâhiliyyede vâki‘ beyteyn-i u[l]viy[ey]nin süknâsını zevcesi Aynî Hâtun bt. Abdullah’a ve muhavvata-i mezbûrede vâki‘ beyteyn-i süfliy[ey]nin süknâsını atîkası Şem‘î Hâtun’a ve ba‘de vefâtihâ mezbûre Şem‘î Hâtun’un hissesi zevcesi mezbûre Aynî Hâtun’a ve muhavvata-i hâriciyyesinin süknâsını evvel ıtkı İsmail b. Abdullah nâm kimesneye ve evlâdına ve evlâd-ı evlâdına ve ba‘dehüm aslah utekāsına ve aslah evlâd-ı utekāsına şart edip hâlâ meşrûtun-aleyhim olanlar bi’l-külliye münkariz olup aslah utekādan mezbûr Ferhad ve evlâd-ı utekādan benim zevcem kalıp menzil-i mezbûrlar nısfının tasarrufu ve süknâsı benim zevcem ve nısf-ı âharı mezbûr Ferhad’a intikāl etmiş iken, mezbûr Ferhad cümle tasarruf edip müvekkilemi dahl ettirmez, suâl olunsun dedikde gıbbe’s-suâl mezbûr Ferhad cevâbında müvekkile-i mezbûrenin evlâd-ı utekādan olduğun ikrâr edip lâkin aslah utekā münkariz oldukdan sonra müvekkile-i mezbûre menzil-i mezkûr mesâha olur deyip ibrâz eylediği vakfiye-i ma‘mûlün-bihâya nazar olundukda ve eyyü’l-fer‘ayn yenkarizu yentakilu âharehû hisseten ilâ aslahı utekā’i’l-vâkıf sümme ilâ aslahı evlâd sümme evlâdı evlâd ve sümme bu tasrîh üzre evlâd-ı utekāsına ve ba‘de inkırâzihim aslah evlâdına ve evlâd-ı evlâdına meşrût olduğu müsarrah ve mastûr olmağın aslah utekā münkariz olunca aslah evlâd-ı utekā menzil-i mezbûra müstahık olduğu mübeyyen ve mezkûr olmağın vekîl-i mezbûr da‘vâdan men‘ olundu. Hurrire fî evâili Şevvâl sene [10]27. Şuhûdü’l-hâl: Eyüb b. Mehmed, Murad b. Mehmed, Hamza b. Mustafa.