İstanbul Mahkemesi 24 Numaralı Sicil (H. 1138-1151/M.1726-1738) cilt: 21, sayfa: 294 Hüküm no: 212 Orijinal metin no: [63a-1] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Unkapanı’ndaki buğday ve değirmencilerden günlük yalnız 1 akçe kolluk akçesi alınacağı Ma‘rûz-ı dâ‘î-i devletleridir ki Mahmiye-i İstanbul’da Kapan-ı dakīk kurbunda vâki‘ hınta ve değirmencilerinin kethüdâları Yusuf b. Abdullah ve yiğitbaşıları Mustafa Yazıcı ve ustalarından Osman b. Yusuf ve el-Hâc Süleyman b. Abdullah ve el-Hâc Ali b. Mehmed ve Mehmed b. Abdullah ve el-Hâc Ahmed b. Mehmed ve Suhte Mehmed ve sâirleri meclis-i şer‘de mahmiye-i mezbûrede vâki‘ ihtisâb mukāta‘asında olan kol oğlanlarının terâzibaşılarından el-Hâc Mustafa ve diğer Mustafa ve Hasan ve sâirleri mahzarlarında mezbûrûn terâzibaşılar mukāta‘a-i mezbûreye hâsıl kayd olunan mîrî akçelerini beher yevm İstanbul esnâfından ber mûceb-i tahrîr-i cedîd cem‘ ve tahsîl ve mukāta‘a-i mezbûre emînlerine teslîme memûrlar olup bizim ber vech-i muharrer mutasarrıf olduğumuz hınta değirmencileri dükkânlarımızdan her bir dükkân başına mukāta‘a-i mezbûrenin mîrî kolluk akçesi deyû beher yevm birer akçe verilmek üzre tahrîr-i cedîd defterinde mastûr ve mukayyed iken, mâl-ı mezbûru cem‘ine memûrlar olan mezbûrûn her bir dükkân başına beher yevm üçer akçe talebiyle bizi rencîde edip nizâmımıza halel ve esnâf-ı mezbûr fukarâsına celb-i mâl sevdâsıyla cevr ü ızrâr ederler deyû arzuhâl edip mahallinden derkenâr olundukda Kapan-ı dakīk’de vâki‘ hınta ve değirmenlerinden İstanbul ihtisâbı tarafından mîrî kolluk akçesi deyû beher yevm dükkân başına birer akçe mîrîyi kol oğlanları ma‘rifetiyle cem‘ ve tahsîl ettirile deyû tahrîr-i cedîd defterinde mastûr olduğu derkenâr olunmakla, biz dahi ba‘de’l-yevm bilâ-nizâ‘ her bir dükkân başına beher yevm bir akçeyi zikr olunan kol oğlanları tarafından cem‘ine memûr olanlara teslîme râzı ve müte‘ahhid olduğumuz da onlar dahi her bir dükkân başına beher yevm birer akçeyi alıp ziyâde taleb etmemek üzre râzı ve müte‘ahhid oldular deyû her biri tasdîk ve tahkīk ve ahd ü mîsâk eyledikleri huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu. El-emru li men lehü’l-emr. Fî 15 Rebî‘ilevvel sene 1139.