|
İstanbul Mahkemesi 56 Numaralı Sicil (H. 1201-1203 / M. 1786-1787) cilt: 80, sayfa: 61 Hüküm no: 23 Orijinal metin no: [6a-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.
Debbağ esnafının, keçeci esnafına sattığı azman, boz ve yapağı gibi yün çeşitlerini istedikleri tüccara narh-ı cari üzere satabilmeleri
Ma‘rûz
İstanbul’da Yedikule hâricinde ve medîne-i Eyüb ve Üsküdar ve Galata’da, Kasımpaşa ve Tophâne’de debbâğân esnâfının kethüdâları el-Hâc Ahmed ve diğer Ahmed ve el-Hâc Mahmud ve âhar el-Hâc Ahmed ve Molla Ahmed ve âhar babaları Ataullah ve Mehmed ve el-Hâc Halil ve Molla Abdullah ve Yiğitbaşıları İbrahim ve el-Hâc Hüseyin ve es-Seyyid Osman ve el-Hâc Mustafa ve Molla Mehmed ve ustalarından es-Seyyid Mustafa ve el-Hâc Sadullah Efendi ve el-Hâc Hasan ve el-Hâc Mustafa vesâ’ir mazbûtü’l-esâmî debbâğ ustaları meclis-i şer‘-i münîrde İstanbul’da keçeci esnâfının kethüdâları Mehmed ve Keçecibaşı Ahmed ve yiğitbaşı diğer Ahmed ve ustalarından el-Hâc Mehmed Emin ve el-Hâc Hasan ve Halil vesâ’irleri muvâcehelerinde her biri takrîr-i kelâm edip yedimizde olan evâmir-i aliyye mûciblerince keçeci esnâfının metâ‘ları olan Azman ve Boz ta‘bîr olunur yapağıyı ber-vech-i peşîn semen-i misliyle keçeci esnâfına bey‘ anlar dahî iştirâ ve peşin ile iştirâ edemedikleri mikdârını ve metâ‘ları olmayan Yumuşak ta‘bîr olunur yapağıya keçeci esnâfı kat‘â ta‘arruz ve müdâhale etmeyip dilediğimiz tüccâra bey‘ eylemek şurût-ı mer‘iyye-i kadîmemizde iken beher kıyyesi yirmi bir ve yirmi ikişer akçeye râyic olan Azman ve Boz yapağımızı semen-i mislinden noksân ile on sekizer akçeye keçeci esnâfına bey‘ u şirâ olunagelip ba‘dehû kadar-ı kifâyeden ziyâde iştirâ eyledikleri yapağıyı i‘mâl etmeyip ziyâde bahâ ile yorgancı vesâ’ire bey‘lerinde kendilere menâfi‘-i kesîre hâsıla olmağla ber-vech-i muharrer celb-i menâfi‘ sevdâsıyla nizâ‘a tasaddî eylediklerinde İstanbul kadısı esbak fazîletlü el-Hâc Mustafa Beyefendi hazretleri huzûrunda metâ‘ları olan yapağının beher kıyyesi keçeci esnâfına on altışar akçeye bey‘ olunup bi’z-ziyâde mutâlebe ve anlar dahî noksân teklîf ve metâ‘ları olmayan Yumuşak yapağıya kat‘â müdâhale etmemek üzre tarafeynden mu‘âhede ve bu vecihle bey‘ u şirâ olunagelmişiken tamâ‘-ı hâmlarından nâşî işleyeceklerinden ziyâde noksân fâhiş ile bizden ahz ve âhara bey‘ ile menâfi‘-i kesîreyi tahsîl ve bizi ızrâr içün hilâf-ı emr-i âlî ve muğâyir-i şurût-ı kadîme bir takrîb ısdâr ettirdikleri emr-i âlî ile mecmû‘ yünleri onar akçeye biz iştirâ ederiz âhara bey‘ ettirmeziz deyü tekrâr nizâ‘a tasaddîleri şurût-ı mer‘iyyemize ve evâmir-i aliyyeye muğâyir olduğundan mâ‘adâ bu makûle râyicinden noksân fâhiş ile cebren şirâya bir vecihle mesâ‘-ı şer‘î dahî olmamağla beynimize muslihûn tavassutuyla keçeci esnâfı metâ‘ları olmayan Yumuşak yapağıya kat‘â müdâhale etmeyip dilediğimize bey‘ ve metâ‘ları olan Azman ve Boz yapağıdan dahî işleyeceklerinden ziyâde mutâlebe etmemek üzre yalnız metâ‘ları olan yapağının beher kıyyesini ber-vech-i peşîn on dörder akçeye bey‘ u şirâ olunup [6b] metâ‘larından mevcûd yünlerimizi peşin semen ile bir haftaya değin iştirâ etmezler ise ânı dahî dilediğimize bey‘ etmek üzre tarafeynden her birimiz meclis-i şer‘-i şerîfde ta‘ahhüd ve işbu şurût düstûrü’l-amel tutulup şurût-ı mezkûreye muğâyir hareket eder olur ise te’dîb olunmak üzre bâ-i‘lâm-ı şer‘î bin yüz bir senesi Zilka‘desi’nin on altıncı günü târihiyle müverrah işbu emr-i âlîşâna muğâyir keçeci esnâfı mezbûrûn metâ‘ları olan Azman ve Boz yapağıdan işleyecekleri mikdâra kanâ‘at etmeyip ber-vech-i muharrer âhara bey‘ içün ziyâde mutâlebe ve ahz eylediklerinden gayrı metâ‘ları olmayıp âhara bey‘ eylediğimiz on dört çuval sâfî Yumuşak yapağımızı dahî müşterîlerimiz yedlerinden fuzûlî ahz ve itlâf edip bu vecihle bizleri ızrâr ve gadr-ı küllî etmeleriyle şurût-ı mezkûre ve emr-i âlî mûcebince mezbûrûn te’dîb ve fîmâ-ba‘d hilâf-ı emr-i âlî ve muğâyir-i şurût ta‘addî etmemek üzere her birine tenbîh olunmak murâdımızdır deyü takrîrlerine muvâfık emr-i âlîşân ibrâzıyla iştikâ eylediklerinde keçeci esnâfı mezbûrûn cevâblarında ber-vech-i muharrer şurût ve mu‘âhedeleri üzre sâdır olan emr-i âlîşânın mazmûn-ı münîfini ikrâr ve i‘tirâf edip lâkin mezkûr on dört çuval yapağı metâ‘ımızdan olan Azman ve Boz nev‘inden olmağla ahz ve i‘mâl eyledik deyü Yumuşak yapağı olduğunu inkâr ile beynlerinde ba‘de’l-münâza‘a emr-i âlî-i mezkûr mûcebince şurût-ı muharrere-i mezkûrenin mecmû‘ı yine mer‘iyye ve mu‘tebere olup bu misillü muğâyir-i şurûtdur deyü yün ahz olundukda ma‘rifet-i şer‘le mu‘âyene olunmadıkça telef ve izâ‘at olunmayıp ve ba‘de’l-mu‘âyene muğâyir-i emr-i âlî hareket kangı tarafdan zuhûr eder ise te’dîbât-i lâyıkası icrâ olunsun deyü tarafeynden her bir[i] yine bi’r-rızâ ahd u mîsâk edip bu vecihle kat‘-ı münâza‘a eyledikleri İstanbul Mahkemesi’nden huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu.
Fî 23 Muharremü’l-harâm sene 1202.
|