.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


İstanbul Mahkemesi 56 Numaralı Sicil (H. 1201-1203 / M. 1786-1787)
cilt: 80, sayfa: 258
Hüküm no: 285
Orijinal metin no: [78b-1]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Âmine Hatun’un babasından satın aldığı manav gedik hisse ve aletleriyle eskiden kiracı olduğu mahzeni tekrar kiralamak istediği

Ma‘rûz

Derûn-ı arzuhâlde mezkûretü’l-ism ma‘rifetü’z-zât Âmine Hatun bt. Deveci Halil sâdır olan emr-i âlîlerine imtisâlen Harameynü’ş-şerîfeyn müfettişi müderrisîn-i kirâmdan es-Seyyid Abdülhalim Efendi dâ‘îleriyle bi’l-ma‘iyye arz odasında huzûr-ı âsafânelerinde akd olunan meclis-i şer‘-i şerîf-i hatîr-i lâzımü’t-tevkîrde zikri âtî mahzenin bi’l-icâreteyn mutasarrıfları ashâb-ı arzuhâl es-Seyyid Mehmed Said b. es-Seyyid Mustafa ve Âmine Hânım ve Âişe Hânım ibnetey Ahmed Efendi’den zâtı ta‘rîf-i şer‘î ile mu‘arrefe olan mezbûre Âişe Hânım ile terâfu‘larında Ayasofya-i Kebîr Vakfı’ndan İstanbul’da Bahçekapısı hâricinde Göbektaşı kurbünde Kahve Gümrüğü tahtında vâki‘ beher şehr otuz akçe icâre-i mü’ecceleli bir bâb mahzene mezbûrûn es-Seyyid Mehmed Said Efendi ve Âmine Hânım ve Âişe Hânım ber-vech-i iştirâk bi’l-icâreteyn mutasarrıflar olup ve benim babam müteveffâ-yı mezbûr hayâtında mahzen-i mezkûrda müşâhereten müste’cir ve derûnunda olan manav âlâtına dahi gedik olmak üzere mâlik olmağla âlât-ı mezkûreyi babam mezbûr bin yüz seksen üç senesi bin guruşa bana bey‘ ve temlîk ben dahî iştirâ ve temellük ve kabûl edip âlât-ı mezkûre mülk-ı müşterâm olmağla zevcem olup işbu meclisde hâzır Mehmed Ali’ye bi’l-emâne teslîm ol dahi ahz ve mahzen-i mezkûrda ticâret ile meşgûl iken mezbûrûn yedlerinde olan iki kıt‘a i‘lâm nâtık olduğu üzre sene-i mâziyede zevcim mezbûr ve âlât-ı mezkûreyi ma‘rifet-i şer‘le mahzen-i mezkûrdan ihrâc edip mahzen-i mezkûru müşâhereten âhara îcâr etmişler idi lâkin zikr olunduğu vech üzere mahzen-i mezkûrdan ihrâc olup hâlâ yedimde olan âlât-ı mezkûre mücerred benim gediğim olmağla merkûmûn mahzen-i mezkûru âlât-ı mezkûremi vâzi‘ ve idhâl içün kemâ fi’l-evvel bana îcâr etmeleri murâdımdır deyü tasaddî eylediği da‘vâsı takrîr-i meşrûhu üzre meşrû‘a ve iltifâta şâyân olmadığı huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu.

Fî 19 min Saferi’l-hayr sene 1203.