.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


İstanbul Mahkemesi 94 Numaralı Sicil (H. 1222-1223 / M. 1807-1809)
cilt: 85, sayfa: 282
Hüküm no: 250
Orijinal metin no: [33b-2]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Ağır kış şartları nedeniyle kuzu fazla olmadığından kuzu eti fiyatına zam yapılması ve Hızır günü kuzu kesilmesine izin verilmesi

Bâ-sah

İstanbul kādısı fazîletlü efendi,

İşbu takrîriniz tarafımızdan bâ-takrîr-i âlî mübârek rikâb-ı kâm-yâb-ı cihân-dârîye arz ve takdîm olundukda manzûr-ı inâyet-mevfûr-ı hümâyûn buyurulduğunu şâmil bâlâ-yı takrîrimize hatt-ı şerîf-i şâhâne şeref-rîz-i sahîfe-i sudûr olmağla takrîriniz mûcebince tanzîm eyleyesin deyü [buyuruldu]. Fî 2 Ra sene 1223.

Kuzu zebhi

Ma‘rûz

Beher sene Rûz-ı Hızır duhûlünde kuzunun zebh ve bey‘ine izin verilmek mu‘tâd olduğuna binâen bu dâ‘îlerine ve izzetlü Sekbânbaşı Ağa kullarına hitâben sâdır olan fermân-ı âlî-şâna imtisâlen Hâssa kasabbaşısı izzetlü Mustafa Ağa bendeleri ile du‘âhânemizde ma‘kūd meclis-i şer‘-i münîrde Âsitâne-i aliyye ve civârında Çekmece-i sagīr ve kebîr havâlîsinde kâin bi’l-cümle Mandıracılar ve sâir ashâb-ı çiftlikân Müslim ve re‘âyâ ve kasablar kethudâsı ve sâir kasab ustaları muvâcehelerinde işbu fermân-ı âlîleri kırâet ve mazmûn-ı münîfi kendülere ifâde ve tefhîm olundukda cümlesi merâsim-i mutâva‘atı ba‘de’l-edâ ashâb-ı kuzu ve mandıracılar işbu sene-i mübârekede eyyâm-ı şitâ sebebiyle külliyetli ağnâm ve kuzu helâk olup sene-i sâbıkālarda on sekiz yirmi bin kuzu yerine ancak sekiz yüz kuzu mikdârı mevcûd olup ziyâdece mutazarrır olduğumuza binâen sene-i sâbıkā fiyâtına bir vechile veremeyiz deyü zam ve zamîme istirhâm eylediklerinde mevcûda nazaran ve merâmlarına müsâ‘ade olunsa sene-i âtîyeye emsâl tutacaklarından gayrı bir şeyi mukayyed olmayacaklarını kendülere ba‘de’t-tefhîm sene-i sâbıkā narhı olan yirmi ikişer paraya iki para zamla ashâb-ı çiftlikân ve mandıracı tâifesi bi’l-cümle kuzularına erbâb-ı ihtikâr ve madrabazlara vermeyip cümlesini kasabâna vermek üzere beher vakıyye lahm-ı kuzuyu yirmi dörder paraya kassâbân dahi kadîmî üzere iki para fâidesiyle ibâdullâha yirmi altışar paraya bey‘ eylemeleri husûsu karâr-gīr ve vech-i meşrûh üzere bey‘e müte‘ahhidler olup lâkin mevcûd kuzuları ekall-i kalîl olmağla etleri dahi damızlıkdır diyerek ketm ü ihfâ etmemeleri için hâssa hasekilerinden bir mübâşir ta‘yîn ve her çiftliğin damızlığından mâ‘adâsını Âsitâne-i aliyye’ye celb ve işbu şehr-i Rebî‘ulûlâ’nın dokuzuncu Perşembe günü Rûz-ı Hızır olmağla yevm-i mezbûrda ber-mu‘tâd-ı kadîm kuzu zebh ve bey‘ine izin ve ruhsat-ı aliyyeleri erzânî buyurulması iktizâ eylediği İstanbul Mahkemesi’nden huzûr-ı [âlîlerine i‘lâm olundu.]

Fî-selhi Saferi’l-hayr sene 1223.