İstanbul Mahkemesi 94 Numaralı Sicil (H. 1222-1223 / M. 1807-1809) cilt: 85, sayfa: 297 Hüküm no: 266 Orijinal metin no: [36a-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Valide Kethudası Yusuf Ağa’nın Vezneciler’de inşa ettiği hanın zemin kirasının dükkân sahiplerinden mahsup edilmek üzere gedik sahiplerinden tahsil olunarak Cafer Ağa Vakfı’na ödenmesi Sultan Bâyezid’de Han mâddesi Ma‘rûz Sa‘âdetlü defterdâr efendi kullarının işbu telhîsi bâlâsına bu dâ‘îleriyle Haremeyn-i şerîfeyn müfettişi müderrisîn-i kirâm-ı zevi’l-ihtirâmdan fazîletlü Mehmed Fikri Efendi dâ‘îlerine hitâben sâdır olan fermân-ı âlîlerine imtisâlen efendi-yi mûmâ-ileyhin telhîsi ile bi’l-cümle derkenârlara nazar ve tahkīk-i mâdde ederek mütâla‘a olundukda Vâlide Kethudâsı sâbık müteveffâ Yusuf Ağa’nın İstanbul’da Sultan Bâyezid kurbünde Vezneciler kapısı ittisâlinde vâki‘ Haremeyn-i şerîfeyn nezâretlerinde âsûde evkāfdan Bâbüssa‘âdeti’l-aliyye Ağası esbak Cafer Ağa Vakfı’na senevi elli üç buçuk guruş mukāta‘a-i zemîni vermek üzere ber-vech-i mülkiyet müceddeden binâ ve inşâ eylediği otuz aded odayı hâvî bir bâb mülk hanını kendi vakfına ilhâk etmiş iken bâ-hatt-ı hümâyûn hân-ı mezkûrun vakfiyetini fesh ve ilgā ile cânib-i mîrîden zabt ve ol-mikdâr mukāta‘a-i zemîni her bir odanın mâhiyesine taksîm ile ba‘de-zin mutasarrıfları taraflarından ecânib-i vakf-ı mezkûre verilmek şartıyla zikr olunan odaların mülk ve gedikleri mu‘accelât-ı mukarreresiyle cânib-i mîrîden mülknâme ve sûretler i‘tâsıyla tâliblerine bey‘ ve füruht olunmak üzere râbıta verdiği derkenârdan müstebân olup lâkin mârrü’z-zikr Cafer Ağa Vakfı’nın bi’l-meşrûta mütevelliyesi Âkıle Hanım bt. Ömer Efendi’nin takrîrinde beher odadan lâzım gelen mukāta‘a-i zemîn hancı ma‘rifetiyle gedik ashâbından mülk sâhiblerinin kirâsına mahsûb şartıyla tahsîl ve cânib-i vakf-ı şerîfe hancı teslîm eylemek üzere istid‘â etmekle icâre-i mukāta‘a-i zemîn eğerçi şer‘an mülk ashâbından lâzım gelip lâkin mülk ashâbı senesi içinde icâre-i mukāta‘a-i zemîni edâ etmeksizin âhara bey‘ etdikleri sûretde icâre-i mukāta‘a-i mezkûrenin tahsîlinde usret ve belki mümteni‘ olup zâyi‘ olacağı bedîdâr ve ol-vechile vakf-ı merkūmun îrâdına noksân terettüb edeceği zâhir ve âşikâr olmağla hân-ı merkūm hancısı ma‘rifetiyle beher odaya isâbet eden icâre-i mukāta‘a-i zemîn mülk ashâbının kirâsına mahsûben gedik sâhiblerinden tahsîl ve beher mâh cânib-i vakf-ı şerîf-i mezkûra teslîm olunmakda kat‘a mahzûr melhûz olmadığına binâen beher odaya isâbet eden icâre-i mukāta‘a-i zemîni mülk ashâbının kirâsına mahsûben gedik sâhiblerinden hân-ı merkūm hancısı mâh be-mâh tahsîl ve ba‘dehû cânib-i vakf-ı şerîf-i mezkûra teslîm ve mümzâ ve mahtûm edâ tezkiresi ahz eylemesi bâbında bâlâsı tuğrâ-yı garrâ-yı cihân-dârî ile müveşşah bir kıt‘a fermân-ı âlî-şân sudûrunu mütevelliye-i mezbûre istid‘â ve istirhâm eylediği İstanbul Mahkemesi’nden huzûr-ı [âlîlerine i‘lâm olundu]. Fî 9 Ra sene 1223.