İstanbul Mahkemesi 97 Numaralı Sicil (H.1217-1225 / M. 1802-1810) cilt: 83, sayfa: 426 Hüküm no: 309 Orijinal metin no: [116a-5] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. İstanbul, Galata ve Eyüp bölgesinde Padişah için kuş avlayan şahinci avcılara İbrahim b. Mehmed’in Sayyadbaşı tayin edildiği Sayyâdbaşılık emri. Akzâ kuzâtü’l-Müslimîn, evlâ vülâti’l-muvahhidîn, ma‘âdinü’l-fezâili ve’l-yakīn, râfi‘û a‘lâmi’ş-şerî‘ati ve’d-dîn, vârisû ulûmü’l-enbiyâi ve’l-mürselîn, el-muhtassûne bi-mezîd-i inâyeti’l-Meliki’l-mu‘în İstanbul ve Galata ve Hâslar Kādıları -zîdet fezâilühüm- tevkī‘-i refî‘-i hümâyûn vâsıl olucak ma‘lûm ola ki İftihâru’l-emâcid ve’l-ekârim bi’l-fi‘il hâssam Şahincibaşısı Mîr Ali -dâme mecduhû-nun takdîm eylediği memhûr arzı mefhûmunda İstanbul ve Galata ve Hâslar etrâfında nefs-i nefîs-i hümâyûnum için sagīr ve kebîr kuşlar sayd u şikâr eylemek üzere ta‘yîn olunan Hâssa Şahinci sayyâdlarının sayyâdbaşısı olan Muhyiddin fevt olup sayyâdbaşılığı mahlûl ve hizmet-i lâzımesi mu‘attal kalmağla kıdvetü’l-emâsil ve’l-akrân İbrahim b. Mehmed -zîde kadrühû- her vechile ehil ve üstâd olmağla mahlûlünden yerine merkūm İbrahim -zîde kadrühû- sayyâdbaşı [116b] ta‘yîn ve yedine bir kıt‘a emr-i âlî-şânım verilmek bâbında istid‘â-yı inâyet etmeğin Hazîne-i âmiremde mahfûz şahinci defterlerine nazar olundukda; İstanbul ve Galata ve Hâslar etrâfında nefs-i nefîs-i hümâyûnum için sagīr ve kebîr kuşlar sayd u şikâr eylemek için hâssam Şahinci Ocağı sayyâdlarının sayyâdbaşısı olan Muhyiddin nâm kimesne kazâhâ-i mezkûre ve etrâfında sayd u şikâr eyledikde yeniçeri serdârları ve bostânî ustaları ve sâir ehl-i örf tâifesi taraflarından müdâhale ve muhâlefet ettirilmeyip men‘-i ekîd ile men‘ u def‘ ve memnû‘ olmayanların haklarından gelinmek üzere Dersa‘âdet’ime arz ve i‘lâm olunmak için bin yüz seksen sekiz senesi Rebî‘ülevvelinin on beşinci günü tecdîden emr-i şerîf verildiği ve bu makūle şahinci sayyâdlarından biri fevt olup âhara verilmesi lâzım geldikde şahincibaşı-i mûmâ-ileyhin arzıyla evâmir-i şerîfem verilegeldiği mukayyed olmağla ber-mûceb-i arz emr-i şerîfim i‘tâsı iktizâ eylediği derkenâr olunmağla imdi mûcebince amel olunmak fermânım olmuşdur. Buyurdum ki: Hükm-i şerîfim vardıkda bu bâbda sâdır olan emrim üzere amel edip dahi zikrolunan kazâlarda merkūm İbrahim -zîde kadrühû- hâssam şahinci sayyâdlarının sayyâdbaşısı olup sayd eylediği şikârını vakt ü zamanıyla edâ ve teslîm edip edâ-yı hizmet eyledikde merkūmun sayd eylediği şikârına ve kendine yeniçeri serdârları ve bostânî ustaları ve koru ağaları ve sâir ehl-i örf tâifesi taraflarından müdâhale ve ta‘arruz ettirmeyesiz. Şöyle bilesiz alâmet-i şerîfeme i‘timâd kılasız Tahrîren fi’l-yevmi’l-hâmis [ve’l]-işrîn [min]-şehri Şevval sene selâse ve işrîn ve mieteyn ve elf. Be-makām-ı Kostantıniyyeti’l-mahrûse