.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


İstanbul Mahkemesi 148 Numaralı Sicil (H. 1241-1242 / M. 1826-1827)
cilt: 90, sayfa: 309
Hüküm no: 254
Orijinal metin no: [50a-2]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Hüseyin b. Halil’in, Şerife Fâtıma Hatun bt. İsmail’i kahvehane inşa ve icarına zorlayamayacağı

Kahvehâne men‘i

Ma‘rûz

Sahibe-i arzuhâl Şerife Fâtıma Hatun bt. el-Hâc İsmail’in zevci ve tarafından husûs-ı âtîde vekîl-i müseccel-i şer‘îsi müderrisînden Hatîbzâde es-Seyyid Mehmed Hamdullah Efendi b. Mehmed meclis-i şer‘-i münîrde derûn-ı arzuhâlde mezkûru’l-ism Hüseyin b. Halil nâm kimesne muvâcehesinde müvekkilem zevcem mezbûre Şerife Fâtıma Hatun’un bi’l-icâreteyn mutasarrıfe olduğu İstanbul’da Hocapaşa civârında Aydınoğlu Tekyesi kapısı ittisâlinde kâin bir bâb kahvehânede merkūm Hüseyin beher şehr beşer buçuk guruş kirâ ile müste’cir iken dükkân-ı mezkûr bundan akdemce bi-kazâillâhi te‘âlâ vukū‘ bulan harîkde muhterik olup müvekillem mezbûre dahi fesh-i akd-i icâre etmekle arsasına âhar akār binâ ile keyfe mâ teşâ’ zabt ve tasarruf murâd eylediğinde merkūm Hüseyin bi-gayr-ı hakkın fuzûlî müdâhale etmekle suâl olunup müdâhalesi men‘ olunmak bi’l-vekâle matlûbumdur deyü da‘vâ ettikde ol dahi kazıyye minvâl-i muharrer üzre olduğunu ikrâr ve tasdîk edip lâkin dükkân-ı mezkûr muhterik olmazdan mukaddem derûnunda benim hevâî kahvehâne gediğim var idi öyle olıcak müvekkile-i mezbûre arsa-i mezkûre üzerine ben mâlımla bir bâb kahvehâne yaptırmak üzre bana îcâra cebr olunsun deyü hâmiş-i arzuhâlde mastûr Başmuhâsebe derkenârı mantûkunca kalemde mukayyed olmayarak iddi‘â eylediği hevâî kahvehâne gediği şer‘an ve kānûnen mu‘teber olmamağla vekîl-i mezbûrun yedinde olup meclis-i şer‘de bi’l-muvâcehe kırâet olunan iki kıt‘a fetvâ-yı şerîfe mûcibince arsa-i mezkûreyi mutasarrıfesi müvekkile-i mezbûre Şerife Fâtıma Hatun’un keyfe mâ teşâ’ zabt ve tasarrufuna bir vechile müdâhaleye kādir olmadığı mezbûr Hüseyin’e tefhîm ve bî-vech-i şer‘î mu‘ârazadan men‘ olunduğu İstanbul Mahkemesi’nden huzûr.

Fî 14 min-Recebi’l-ferd sene 1242