İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 86 Hüküm no: 38 Orijinal metin no: [18-1] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. İngiltere, Fransa, İsveç ve Belçika vatandaşlarının emlak tasarrufunda uyacakları hukuka dair Ecnebiyenin emlâkde tasarrufları 104 Taraf-ı vâlâ-yı Meşîhat-penâhîye Ma‘rûz Memâlik-i mahrûse-i hazret-i şâhânede teba‘a-i ecnebiyenin tasarruf-ı emlâk etmeleri hakkında cârî olan memnû‘iyetin ref‘iyle emlâk hakkında teba‘a-i saltanat-ı seniyyenin nâil oldukları hukūka bunların îfâ ettikleri vezâif ile mükellef olmak şart-ı esâsı ve şürût-ı sâire ile nâil olmalarına bi’l-müsâ‘ade ol bâbda yapılmış olan kānûnnâme-i hümâyûn işbu hukūka nâil oldukları hâlde memâlik-i şâhânede bulunacak ecânib hakkında cereyân etmesi lâzım gelen mu‘âmelâtı mutazammın olup devletlerin kabûl ve imzâlarına ta‘lîkan imlâ ve tenmîk kılınmış olan mazbata-i resmiyenin suver-i matbû‘ası geçen sene neşr ü i‘lân kılınmış idi. Düvel-i müşârün-ileyhimden bu kerre İngiltere ve Fransa ve İsveç ve Belçika devletleri zikrolunan kānûnnâme ile mazbatanın ahkâm-ı mündericesini tamamıyla kabûl ederek işbu mazbata nezâret-i celîle-i Hâriciye ile düvel-i müşârün-ileyhin Dersa‘âdet’de mukīm sefâretleri beyninde bu kerre imzâ ve te‘âtî olunmağla karâr-ı mezkûrun yalnız İngiltere ve Fransa ve İsveç ve Belçika devletleri teba‘ası haklarında cereyân ettirilmesi lâzım gelmiş ve kānûnnâme ile mazbatanın on kıt‘ası leffen irsâl-i sûy-ı âlîleri kılınmışdır. Şu sûretle teba‘a-i ecnebiyenin tasarruf-ı emlâke nâil olmaları hâlinde ta‘yîn olunan hukūk-ı vezâifi zikrolunan kānûnnâme-i hümâyûna sarîhan ve vâzıhan ta‘yîn eylemiş olacağı misillü bu hâlde iktizâ-yı tabi‘îsinden görünen mu‘âmelât dahi mazbata-i mezkûrede beyân kılınmış olduğundan bunların şerh ve tefsîrine hâcet görünemez. Kānûnen ta‘yîn olunan hukūkun tamamı muhâfazasına dikkat farîzadan bulunduğu misillü mukābilinde va‘d ve te’mîn olunan mu‘âmelâtın dahi hüsn-i cereyânına dikkat lâzımeden olduğuna ve bir işin mebde’inde her ne tarafdan olur ise sûisti‘mâl karışacak olsa çığırından çıkıp sonra mecrâ-yı istikāmete ircâ‘ etmek müşkil olup bu maslahat ise o yolda ziyâdesiyle ehemmiyet verecek bir mes’ele idiğine binâen gerek kānûnnâme-i hümâyûn ve gerek mazbatanın ahkâm-ı mündericelerine dikkatle her gün sehv ve hatadan sâlim olarak cereyân ettirilmesine ve bundan böyle işbu karârı kabûl edecek devletlerin her def‘a yalnız sûret-i kabûllerinin iş‘ârıyla iktifâ kılınacağından işbu vesâyânın cümlesi hakkında mütesâviyü’l-icrâ tutulmak üzere lâzım gelenlere tenbîhât-ı kâfiye i‘tâsına himem-i aliyye-i Fetvâ-penâhîleri derkâr buyurulmak bâbında emr ü irâde-i hazret-i men-lehu’l-emrindir. Fî 20 Rebî‘ülâhir sene [1]285, fî 28 Temmuz sene [1]284