İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 206 Hüküm no: 207 Orijinal metin no: [46-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mal memurları ile umum varidat mültezim ve müşterilerine kefalet edenler hakkındaki madde Mâliye Nezâreti’nden Mal me’mûrlarıyla umûm vâridât mültezim ve müşterilerine kefâlet edenlerin derece-i servetlerine mikyâs olmak için uhdelerinde bulunan emlâk ve akārın kayıdları çıkarılarak mahallerine şerh verilmesi hakkında ahîren ittihâz olunan usûl-ı küfelânın emlâkini bir nevi‘ haciz demek olarak bu ise ashâb-ı emlâkin kefâletden istinkâfını müntic ve devam-ı icrâsı müşkilât ve mehâzîri mûcib olduğuna dâir Adliye Nezâret-i celîlesinden vukū‘ bulan iş‘âr ve taraf-ı âcizî ile olunan muhâbere üzerine Şûrâ-yı Devletçe cereyân eden müzâkere netîcesinde usûl-i müttehaze-i mezkûrenin mültezim ve müte‘ahhidler ile sandık ümenâsı haklarında adem-i icrâsı câiz olamayıp yalnız mal me’mûrlarının istisnâsıyla onlardan nizâm-ı kadîmî dâiresinde kefâletnâme alınarak Dersa‘âdet’de rüesâ-yı me’mûrînin mürekkeb bir heyet-i müntehabe ve taşralarda mahalleri mecâlis-i idâresi ma‘rifetiyle her altı ayda bir kere sandık yoklamalarının icrâsı ve mal me’mûrları ve dizdâr ve sandık emînlerinin berâet-i zimmetlerini mübeyyin heyet ve mecâlis-i mezkûre taraflarından mazbata kılıklı ilmühaberlerinin tanzîm ve tahtîmiyle Dersa‘âdet’de olanların mensûb olduğu dâirelere ve taşralarda kazâlardan livâlara ve livâlardan merkez vilâyete irsâl ve bunlardan vürûd edenlerin bi’t-tahkīk mu‘âmele-i kuyûdiyesinin icrâsıyla gelmeyenlerin dahi müsâra‘aten celbi için devâir-i vilâyetçe îfâ-yı muktezâsı ve mültezimlerle sandık emînlerinden alınacak küfelânın servet ve iktidârlarının mecâlis-i idâre hey’âtı taraflarından zât mühürleriyle tasdîki usûlü bâkī kalmak üzere gerek sandık emînleri ve gerek müte‘ahhidlerin küfelâsı haklarında karâr-ı ahîr vechile mu‘âmele olunmasının usûl ittihâz edilmesi ve bununla beraber mültezimler ve sandık ümenâsı Kefâlet Nizâmnâmesi’ne zeyl olmak üzere geçende şûrâ-yı mezkûrdan kaleme alınıp ma‘rûz-ı huzûr-ı âlî kılınan madde-i mahsûsuna <> tevfîkan kefîl şahsî bir bedel-i nükūd ve emlâk irâesiyle i‘tâ-yı te’mînât etmek istedikleri takdîrde Hazîne-i Vilâyetçe kabûl olunması husûsunun ta‘mînen iş‘âr olunmasının Dâhiliye Nezâret-i celîlesine havâlesine karâr verildiği ve mezkûr madde-i mahsûsanın bir sûreti gönderildiği beyân-ı âlîsiyle hazînece îcâb-ı hâlin icrâsı şeref-vârid olan fî 29 Kânûn-ı evvel sene [12]98 târihli ve bin iki yüz yirmi dört numaralı tezkire-i sâmiyede [47] emr ü iş‘âr buyurulmağın ve mûcebince hazîneye mu‘âmele-i mukteziye icrâ ve keyfiyet ta‘mîmen iş‘âr ve inbâ kılınmış olmağla Bâb-ı Vâlâ-yı cenâb-ı Meşîhat-penâhîlerince de ba‘de ezîn kefâlet hakkında mezkûr tezkire-i sâmiye ve madde-i mahsûsa mûcebince icrâ-yı mu‘âmele edilmesi lüzûmunun savb-ı âlî-i Fetvâ-penâhîlerine arz ve izbârı Şûrâ-yı Mâliye’den ve Masârıfât İdâre-i Umûmiyesi’nden ifâde kılınmağın ol vechile icrâ-yı îcâbı bâbında emr ü fermân hazret-i men-lehu’l-emrindir. Fî 12 Rebî‘ülevvel sene [1]300 ve fî 8 Şubat sene [12]98.