İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 220 Hüküm no: 223 Orijinal metin no: [59-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Evraka yapıştırılan pulların tekrar kullanılmasını önlemek için âdi mürekkeble iptali usulüne devam edilmesi Ma‘rûz-ı bende-i dîrîneleridir ki, Devâir-i resmiye ibrâz olunan evrâka yapışdırılan pulların mükerreren isti‘mâl olunmasından vesâireden dolayı vâki‘ olan sûisti‘mâlâtın men‘i zımnında ba‘zı tedâbîri hâvî Bâbıâlî cânib-i sâmîsine takdîm olunup bâ-tezkire-i sâmiye cânib-i hazîneye irsâl buyrulan varaka ve lâyihanın leffiyle istifsâr-ı mütâla‘ayı muzammın Düyûn-ı Umûmiye-i Osmâniye Vâridât-ı Muhassası İdâresi’ne sebk eden teblîgāta cevâben alınan tezkirede mezkûr lâyihada damga pullarının sâbit mürekkeble ibtâli gösterilmiş ise de memâlik-i mahrûsede herkes âdî mürekkeb isti‘mâline alışmış olduğu cihetle bunun men‘iyle her tarafda umûmen sâbit mürekkeb isti‘mâlinin taht-ı mecbûriyete alınması gayr-ı kābil olduğu gibi bi’l-farz mümkinü’l-icrâ olsa bile sâbit mürekkebin beyâz kâğıd üzerinden bir nevi‘ eczâ vâsıtasıyla silinip çıkarılması âdî mürekkebden daha âsân olduğu bi’t-tecrübe sâbit olduğundan bu bâbda en başlıca inzibât olmak üzere bi’l-cümle devâir ve mehâkime ibrâz olunacak evrâk ve senedât-ı sâireye yapışdırılmış olan pulların gerek yapışdırılması ve gerek ibtâli hükm-i nizâma muvâfık olup olmadığına lâyıkıyla dikkat edilmesi ve mükerrer pul isti‘mâl eylediği tahakkuk edenler haklarında hükm-i nizâm ve kānûnun îfâ kılınması lüzûmu beyân ve iş‘âr olunmuş ve sûret-i iş‘âr muvâfık-ı hâl ve maslahat bulunmuş olduğundan mezkûr pulların yapışdırılması ve sûret-i ibtâli emrinde takayyüdât-ı mütemâdiye icrâ ve mugāyir-i nizâm hâlât vukū‘a getirenler haklarında hükm-i nizâm ve kānûnun îfâ kılınması husûsunun bi’l-cümle devâir ve vilâyâta ta‘mîmen teblîği Vâridât İdâre-i Umûmiyesi’nden ifâde ve mûcebince her tarafa teblîğ-i madde kılınmış olmağın Bâb-ı Vâlâ-yı hazret-i Meşîhat-penâhîlerince de îfâ-yı muktezâsı husûsunun lâzım gelenlere irâde ve tenbîh buyurulması bâbında emr ü fermân hazret-i veliyyü’l-emrindir. Fî 29 Zilhicce sene 1300 ve fî 19 Teşrîn-i evvel sene [12]99.