|
İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 242 Hüküm no: 249 Orijinal metin no: [74-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.
Altı ayda bir yapılan memur kefillerinin yoklanması için kullanılan yoklama mazbatalarının matbu evraktan sayılıp sayılmadığı
Dâhiliye’den
Taraf-ı vâlâ-yı hazret-i Meşîhat-penâhîye
Ma‘rûz-ı bende-i dîrîneleridir ki,
Altı ayda bir kerre me’mûrînin küfelâsı yoklanmak ve keyfiyet-i servet ve iktidârlari’çün mahalleri meclislerinden mazbata istihsâl kılınmak nizâmı iktizâsından ise de işbu yoklama mazbatalarının varaka-i matbû‘aya tâbi‘ olup olmadığı hakkında Damga Kānûnu’nda sarâhat olmadığından bahisle istîzânı hâvî Posta ve Telgraf Nezâreti’nden Şûrâ-yı Devlet’e gelen tezkire üzerine Mâliye Nezâret-i Celîlesiyle muhâbere olunarak mazâbıt-ı mezkûre akçeye vaz‘-ı yed eden me’[mû]rînin te’mîn makāmında olarak mukaddemâ irâe etmiş oldukları küfelânın servet ve iktidârlarına halel gelip gelmeyeceğine dâir altı ayda bir kerre icrâsı mukarrer olan yoklama usûlüne ri‘âyet olunduğunu mübeyyin ibrâz olunacak evrâk-ı resmiyeden olduğu ve nezâret-i müşârün-ileyhânın cevânibde gösterildiği üzere mehâkim ve mecâlis-i Devlet-i aliyyede li-ecli’l-ihticâc ibrâz olunabilecek kâffe-i senedâtın damga resmine tâbi‘ olacağı Damga Kānûnu’nun birinci maddesinde muharrer bulunduğu cihetle mazâbıt-ı mezkûrenin resm-i damgaya teb‘iyeti îcâb edeceğinin Posta ve Telgraf Nezâreti’ne cevâben ve umûmen devâir ve vilâyet ile müstakillen idâre olunan mutasarrıflıklara ta‘mîmen teblîğinin nezârete havâlesi ve Mâliye Nezâret-i celîlesine de ma‘lûmât i‘tâsı tezekkür kılındığı şûrâ-yı mezkûr Tanzîmât Dâiresi’nden bi’t-takdîm sûreti taraf-ı sâmî-yi Sadâret-penâhîden bâ-buyruldu tisyâr ve icrâ-yı îcâbı emr ü izbâr buyrulan mazbatada gösterilerek mûcebince mu‘âmele-i mukteziye îfâ ve nezâret-i celîle-i Mâliye’ye bâ-tezkire-i sâmiye teblîgāt icrâ kılınmış olmağla dâire-i celîle-i <> Meşîhat-penâhîlerince de iktizâ-yı hâlin îfâsına himmet buyurulması bâbında emr ü fermân hazret-i men-lehu’l-emrindir.
Fî 20 Muharrem sene [1]302 ve fî 28 Teşrîn-i evvel sene [1]300.
[75 ve 76. sayfalar boştur]
|