İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 315 Hüküm no: 335 Orijinal metin no: [130-1] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Tezakir-i Osmaniyelerin arkasına şerh ve işaret yazma ve pul yapıştırma gibi işlemlerin yapılmaması Taraf-ı Âlî-i Hazret-i Meşîhat-penâhî’ye, Ma‘rûz-ı bende-i dîrîneleridir ki, Beyâna hâcet olmadığı üzere nizâmnâme-i mahsûs mûcebince bi’l-cümle teba‘a-i Devlet-i Aliyye-i Osmâniye’nin hâmil oldukları Tezâkir-i Osmâniye sahibinin tâbi‘iyet-i Osmâniye’yi hâiz bulunduğunu mübeyyin bir hüccet-i resmiye olduğu ve bunlar üzerine yalnız nüfûs vukū‘âtı yürütülebilip diğer sûretle bir gûne mu‘âmele icrâsı câiz olmadığı hâlde bazı dâire ve mahallerce tezâkir-i mezkûre zahrına şerh ve işâretler yazılmak ve pul yapıştırılmak gibi yolsuz mu‘âmelât vukū‘a getirildiğinden ba‘de-ezîn bu misillü ahvâle meydân bırakılmaması zımnında ta‘mîmen iş‘âr-ı keyfiyet olunması Sicill-i Nüfûs İdâre-i Umûmiyesi’nden bâ-müzekkire ifâde olunarak îcâbı icrâ kılınmağla dâire-i celîlelerince de ona göre îfâ-yı muktezâsı bâbında emr u fermân hazret-i men-lehu’l-emrindir. Fî 29 Rebî‘ülevvel sene 1310 ve fî 8 Teşrîn-i evvel sene 1308. Nâzır-ı Umûr-ı Dâhiliye Rıfat