İstanbul Mahkemesi 334 Numaralı Sicil (H. 1280-1329 / M. 1863-1911) cilt: 99, sayfa: 395 Hüküm no: 433 Orijinal metin no: [174-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. İstanbul vilayeti memurlarına nazır ve daire reisleri tarafından doğrudan doğruya emir verilmemesi Bâb-ı Âlî Dâire-i Sadâret Tahrîrât Kalemi 171 Taraf-ı Vâlâ-yı Hazret-i Meşîhat-penâhî’ye, Ma‘rûz-ı bende-i dîrîneleridir ki, İstanbul vilâyetinin teşkîlât ve umûr-ı mu‘âmelât nokta-i nazarından vilâyât-ı sâireden farkı olmamasına nazaran me’mûrîn-i vilâyete nüzzâr ve devâir rüesâsı tarafından doğrudan doğruya emir verilmesi salâhiyet ve merci‘iyet kā‘idesine münâfî ve teşvîş-i mu‘âmeleyi bâdî olacağından bahisle ba‘de-ezîn vilâyet-i müşârün-ileyhâ ile de vilâyât-ı sâire gibi îfâ-yı mu‘âmelât ve icrâ-yı muhâberât edilmesi husûsunun devâir-i merkeziyeye teblîği lüzûmu Dâhiliye Nezâret-i Aliyyesi’nden bâ-tezkire inbâ ve mûcebince ta‘mîmen devâire teblîgāt îfâ kılınmış olmağla Dâire-i Celîle-i İlmiyece de ona göre icrâ-yı îcâbı bâbında emr u irâde hazret-i men-lehu’l-emrindir. Fî 6 Şevval sene 327 ve fî 8 Teşrîn-i evvel sene 325. Sadrıa‘zam Hüseyin Hilmi