Rumeli Sadareti Mahkemesi 56 Numaralı Sicil (H. 1042-1043/M. 1633) cilt: 14, sayfa: 181 Hüküm no: 180 Orijinal metin no: [33b-1, Arapça] Bu defter İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) ortaklığı ile hazırlanmıştır. Mehmed Efendi b. el-Hâc Süleyman’ın evini ve bahçesini karısına sattığı Rumeli beylerbeyliğinden münfasıl, umdetü’l-ulemâ’i’l-mütebahhırîn kıdvetü’l-fuzalâ’i’l-müteverri‘în yenbû‘u’l-fezâ’il ve’l-me‘âlî metbû‘ü’l-efâzıl ve’l-e‘âlî a‘lemü’l-ilm Rumeli beylerbeyliğinden münfasıl Mehmed Efendi b. merhûm el-Hâc Süleyman meclis-i şerî‘at-i şerîfe-i garrâ ve mahfil-i tarîkat-i münîfe-i zehrâda hâzır olup, işbu akdin kendilerinden sudûruna kadar sâhibi ve mâliki olduğu, elinde ve taht-ı tasarrufunda bulundurduğu, mahmiyye-i Galata kazâsı muzâfâtından Tophâne kasabası mahallâtından Cihangir mahallesinde kâin olan, eşcâr-ı müsmire ve gayr-ı müsmire-i mütenevvi‘ayı müştemil bulunan, bir tarafdan Mustafa Çelebi mülkü, Emine Hâtun mülkü, Rıdvan Çavuş mülkü ve Şaban Reis mülkü, diğer tarafdan Mehmed Ağa mülkü ve tarafeynden de tarîk-i âmla mahdûd olan ve taraf-ı Kıblîsinde fevka’l-bâb fevkānî bir beyti, tahtânî iki beyti, aralarında selâmlığı, yanlarında iki selâmlığı, altında mahzen bulunan fevkānî bir beyti, hamamı, iki mutfağı, su kuyusunu, havuzu, selâmlığı ve havuzu ve yanında sekiz kuyuyu, şimâl tarafında fevka’l-bâb fevkānî bir beyti ve merdiven altındaki çeşmeyi müştemil cemî‘-i hadîkasını cümle hudûdu ve tevâbi‘i ve kâffe-i hukūku ve menâfi‘iyle râyicü’l-vakt altı yüz bin akçe semen-i mu‘ayyen-i makbûzla halîle-i celîlesi hâfıza-i hâze’l-kitâb fahrü’l-muhadderât zahrü’l-muvakkırât Hatice Hâtun bt. el-Hâc Veli’ye îcâb kabûlü ve teslîm tesellümü hâvî bey‘-i bât-ı sahîh ve akd-i kat‘î ve sarîh-i mer‘î ile bey‘ ettiğini ikrâr ve i‘tirâf etti. Mezbûre de kendi mâlıyla ve kendisi için hadîka-i mezbûreyi ondan iştirâ etti. Bâyi‘-i mezkûr semen-i merkūmdan üç yüz elli bin akçesini müşteriye-i mezbûrenin yedinden ahz ü kabz ettiğini ikrâr etti. Zimmetinde iki yüz bin akçe kaldı. Elân bâyi‘-i merkūm, müşteriye-i mezkûrenin zimmetinde bir habbe ve bir akçe kalmadan bâkī semeni tâm ve kâmil olarak ahz ü kabz ettiğini ikrâr etti. Müşteriye-i merkūme kıbelinden ikrârı tasdîka vekâleti bi mâ hüve nehc-i şer‘î sâbit olan fahrü’l-kuzât İsmail Efendi b. el-Hâc Süleyman, vâki‘ ikrârı tasdîk etti. Cerâ zâlike ve hurrire fî evâili evvel mine’r-rebî‘ayn sene selâse ve erba‘în ve elf. Şuhûdü’l-hâl: Fahrü’l-ulemâ İsâ Efendi sâbık Ebâ Eyyûb-i Ensârî kadısı, umdetü’l-ulemâ’i’l-kirâm Şeyhî Efendi sâbık Mekke-i mükerreme kadısı, zahrü’l-ulemâ Mehmed Efendi sâbık mahmiye-i Galata kadısı, kıdvetü’l-müderrisîn Mehmed Efendi b. merhûm İsmail Efendi semân medresesi müderrisi, zahrü’l-akrân Behzad Çavuş b. Abdülmennân, fahrü’l-a‘yân Mehmed Çelebi b. Mustafa