Bab Mahkemesi 172 Numaralı Sicil (H. 1152-1153 / M. 1740) cilt: 69, sayfa: 419 Hüküm no: 478 Orijinal metin no: [65a-2] Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır. Karabet v. Mıgırdıç fakir olduğundan cizye istenmemesi Bâ-mühr-i efendi Ma‘rûz İstanbul’da Gedikpaşa mahallesi mütemekkinlerinden sâhib-i arzuhâl Karabet v. Mıgırdıç nâm zimmî zâhirü’l-gınâ olmayıp pîr-i fânî ve amel-mânde ve kâr [u] kisbe adem-i iktidârı olmağla ism-i mâl ıtlâk olunur nesnesi ancak lâbis olduğu köhne libâsına münhasıra ve şurût-ı cizyeye mutâbık mu‘dim ve mu‘sir olduğu keyfiyetine vukūf-ı tâmm-ı olan Hamza b. Hamza ve Abdullah b. Ali ve İsmail b. Hasan ve Mehmed b. Ali nâm kimesneler alâ-tarîkı’ş-şehâde haberleriyle şer‘an mütehakkık olmağın cizye talebiyle rencîde olunması meşrû‘ olmadığı Mahkeme-i Bâb’da tescîl olunmuşdur. Fî 29 min-Zilhicce sene 1152.