.:: İstanbul Kadı Sicilleri ::.


Anadolu Sadareti Mahkemesi 1 Numaralı Sicil (H. 1247-1250/ M. 1831-1834)
cilt: 93, sayfa: 58
Hüküm no: 19
Orijinal metin no: [6b-1]
Bu defter İBB Kültür A.Ş. ve Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi ortaklığı ile hazırlanmıştır.


Eskişehir’de Seyyid Mehmed Emin’in ahî babalıkdan azledilerek yerine Seyyid Mehmed’in tayini

Ma‘rûz,

Eskişehir kazâsında vâki‘ esnâf üzerlerine bâ-berât-ı âlîşân ahî baba olan es-Seyyid Abdullah fevt oldukda ahî babalık-ı mezkûr mahlûlünden iki yüz yirmi sekiz senesi Müftizâde es-Seyyid Mehmed Emin nâm kimesneye tevcîh olunup el-yevm üzerinde olduğu askerî rûznâmçesinden derkenâr olunmağla istid‘â ve derkenâra nazar ve husûs-ı mezbûru bî-garaz erbâb-ı vukūfdan bi’t-taharrî tahkīk ve keyfiyeti i‘lâm olunmak bâbında sâdır olan fermân-ı âlîşâna imtisâlen kazâ-i mezbûr esnâfından bu esnâda Der-aliyye’ye gelen es-Seyyid Mustafa b. Ahmed ve İbrahim b. Hüseyin ve Ali b. Mustafa ve es-Seyyid Mehmed b. Osman ve es-Seyyid Ahmed b. Ahmed ve Mustafa b. Hüseyin ve Ali b. Ahmed ve Ömer b. Hasan ve Hasan b. Ömer nâm kimesneler ve sâir cemm-i gafîr ve cemî‘-i kesîr kimesneler huzûr-ı şer‘a gelip bu makūle esnâf kethudâ ve yiğitbaşı ve ahî babalıkları esnâfın muhtârı olan kimesne olmak ve bir takrîb muhtâr-ı esnâf olmayan kimesne nasb olmuş ise dahi esnâfın iltimâsıyla azl ve yerine muhtâr-ı esnâf olan kimesne nasb olunmak Der-aliyye ve cemî‘ memâlik-i İslâmiye’de cârî olan usûl-i mer‘iyye ve nizâm-ı mu‘tebereden ve bâ-husûs hademe-i şer‘-i şerîfe bu makūle esnâf riyâseti teveccühünün vukū‘u yoğiken mezbûr Müftizâde es-Seyyid Mehmed Emin beldemiz mahkemesi başkâtibi olmak takrîbiyle mutlaka kendine me’kel ve îrâd olmak için bir takrîb üzerine tevcîh ettirip esnâf fukarâsına gûnâ-gûn zulm ü te‘addîye cesâret etmekle bi’d-defa‘ât ref‘inden âhara tevcîhi niyâzıyla hükkâm-ı beldeden taleb olunmuş ise de ber-vech-i muharrer başkâtib olduğundan i‘lâm verdirmeyip ol vechile hâlimiz diğer-gûn olmağla başkâtib-i mezbûr ahî babalıkdan azl ve yerine esnâfımız kudemâsından olup örf ve âdetimize vâkıf ve şurût-ı nizâmımızı ârif ve her vechile ahî babalık umûrunu rü’yete muktedir olan derûn-ı arzuhâlde mezkûrü’l-ism es-Seyyid Mehmed b. Abdullah nâm kimesne üzerimize ahî baba nasb ve ta‘yîn olunmak niyâzımızdır deyü istid‘â ve istirhâm etmekle zıll-ı zalîl-i şâhânede müstezıl ve mahmî olan fukarâ ve zu‘afâya mikdâr-ı zerre zulm ü te‘addî vukū‘una rızâ-yı merâhim-irtizâ-yı mülûkâne olmayıp kâffe-i re‘âyâ ve berâyâ ve âmme-i bây ü gedânın sâye-i şefkat-vâye-i tâc-dârânede âsâyiş-i hâl ve arâmiş-i bâlleri nuhbe-i efkâr-ı hayriyet-âsâr-ı pâdişâhâne olduğundan mâ‘adâ fî-nefsi’l-emr hademe-i şer‘-i şerîfin esnâf riyâseti olmasının hiç münâsebeti olmadığına ve fi’l-vâki‘ bu makūle esnâf rüesâlığı bir takrîb muhtâr-ı esnâf olmayan kimesneye geçmiş olsa dahi esnâfın iltimâsıyla azl ve yerine muhtâr-ı esnâf olan kimesnenin nasbı Der-aliyye’ye ve cemî‘ memâlik-i mahrûsede cârî olan nizâm-ı belde ve usûl-ı mu‘tebereden olduğuna binâen mezbûr es-Seyyid Mehmed Emin ahî babalıkdan azl ve yerine muhtâr-ı esnâf olan mezbûr es-Seyyid Mehmed nasb ü ta‘yîn olunmağla berat kaydı dahi mezbûr es-Seyyid Mehmed Emin’den ref‘ [ve] merkūm es-Seyyid Mehmed’e tevcîh ve yedine müceddeden berat-ı âlîşân i‘tâ olunmak ve başkâtib-i mezbûrun nüvvâba hulûl ile ifsâddan hâlî olmayacağı vâzıhâtdan olmağla fîmâ-ba‘d bu husûsa dâir arz ve i‘lâm vürûdunda sadr-ı Anadolu huzûrunda esnâfla muvâcehe olunmadıkça ref‘ine ta‘arruz olunmamak için kaydı bâlâsına şerh verilmek muktezâ-yı adâlet idiği huzûr-ı âlîlerine i‘lâm olundu.

Fî 17 M sene [1]248